Anneye babaya seni seviyorum denildiğinde; ''sözle olmaz ah bi de göstersen ,bir kez ev isine yardım etsen, babana hürmet etsen o zaman inanırım'' cevabı geleceğinden ötürü söylenmesine gerek olmayan sözdür.Kısaca söylemeyin,gösterin.
çocukta cinsellik ilk ortaya çıktığında bunu ailenin bastırması ile alakası vardır.
sevgiyle cinsellik yakın şeylerdir. bir çocuk için henüz ayırt edilmesi zor.
aile çocuğa ilk oranı, ört pipinle oynama, o ayıp şu ayıp gibi ahlak kurallarını öğretmeye başladığında oluşur.
çocuk enseste düşmekten korkutulduğu için aileye sevgisini dile getiremez.
daha ileri gidersek sevdiği kıza-erkeğe dile getiremez. ama onlar ayrı konu şimdi deşmeyelim.
en kötüsü de şu ki mesela gazete yazılarını okuyoruz anneler, babalar gününde. köşe yazarı; ben annemi babamı kaybettim ama eğer sizinkiler yaşıyorsa ne olur değerini bilin, gidin onlara sarılın, onları öpün şimdi diyor. işte ben o esnada gidip de öpemiyorum. başka zaman öperim, sevgimi gösteririm diyorum.
bir de belli yaştan sonra anne babaya sarılmak istesem de çok uzun sarılamıyorum ama içimden daha çok sarılmak geliyor. aile bireyleri hayatta olanlar inanıyorum ki her zaman aileleri yanında diye sevgilerini pek gösteremiyordur. ama aile bireyleri rahmetli olanlar keşke sarılabilseydim şimdi diyordur. hakikaten onları kaybetmeden sarılmak, sevdiğimizi söylemek lazım ama çoğumuz yapamıyoruz bunu. belki de devamlı yanımızda kalacaklarını düşünmemizden kaynaklanıyor bu durum.
anne babanızın suçudur.vaktinde sizi adam akıllı kucaklarına alıp sarılmamışlarsa aynı cümleyi samimi bir şekilde bol bol kurmamışlarsa şimdi beklemesinler zaten.
anneye babaya kardeşe kısaca aile bireylerine seni çok seviyorum diyememektir.
ulan dünyanın en kolay gibi görünen ama en zor işi gibi geliyor bana. söyleyemiyorum ben çok zor geliyor, sadece bende mi oluyor bu hastalık falan mı bilmiyorum...
not: abi eşşek kadar oldum babam hala bebekmişim gibi sever...
