beşiğimi sen mi salladın kerata ehe hhe diye karşılık bulabilir zaman zaman ama sinirlenmeye hacet yok; doğru düzgün konuşursunuz çocukla olur biter.
ha ben anneme arada adıyla seslenmiyor muyum? sesleniyorum. kızıyor mu? hayır. saygısızlık mı etmiş oluyorum? hayır. anne diye başlayıp cümleye bir dolu abuk subuk laf saydıran çocuktansa, adıyla seslenip koşup sarılan evlat yeğdir.
ancak anne ve babamın isminin jonathon ve jane olmasıyla gerçekleşebilecek bir durumdur.şaka lan inanmayın hemen bu şekilde kullanan çok türk var yakından tanıyorum o kadarda inanılmaz birşey değil.
berke: mehmet naptın işleri hallettin mi?
mehmet: hallettim berkecim, sen ne yaptın bi rus vardı çaktın mı ona?
berke: ah be mehmet, o gece sarhoştuk ne çabuk unuttun rusu sen harcamıştın ya hani, ulan sende de ne yarak var be mehmet.
mehmet: e öyledir tabi, ne sandın aslanım.
berke: mehmet konuşma tarzını bi düzelt amk ya, mahalle magandası gibi nedir o aslanım felan?
mehmet: idare et be berkecim, kuşak farkı işte.
fatma: abartmıyor musunuz siz?
berke: ya fatma sen de her boka maydonoz oluyon ya.
bi yerden sonra buraya gelir, buradan sonra da boka sarar.
yok efendim saygıdan nasibimi aldım, ay ben modernim ayakları atmayın. aslolan baba ve anne şeklinde hitap etmektir. herkes yerini bilmeli. bilmediğin zaman zaten tat da alamazsın bu hayattan, en yakınındaki ailene bile uzaksan bitmişsin sen aybalam.
Ekseriyetle farkında olmadan söylerim. Ama bu benim saygısız olduğumu göstermez. Sonuçta hakaret etmiyorum kötü söz kullanmıyorum sadece adıyla ara ara hitap ediyorum ne var bunda?
Gayet normaldir. Siz de yapın dicem de ana babanızdan dayak yemeyin ahahahha.
