hastayken her uyandığınızda yanında olduğu an ve bütün gece farklı şehire yolculuk yaparken siz gittiğiniz yere varana kadar onunda uyumadığını bildiğim zaman.
bi seferinde sabah yatarken kalkarken bacağıma kramp girmişti. annem 'dur ovalayım da acımasın' demişti. o zaman bi kez daha 'iyi ki annem olmuşsun' demiştim.
önemli bir ziyarete gidileceği zaman üzerine giydiği elbiseleri olmuşmu demek suretiyle size gösterdiği zaman 'olmaz mı meleğim sana ne giysen yakışır' dediğiniz an o suratının şirin ifadesi yok mu işte o an sanki o sizin çocuğunuzmuşcasına tarifsiz bir aşk belki de adı konulmamış sevgi doğar...
