geçenlerde otobüste istemeden telefon konuşmasına şahit olduğum kız tipidir. otobüsle eve dönerken arka koltukta oturan kızın telefonu çalar ve dumur yolculuğu başlar.
k: yok, burak hocanın dersi değil bu erkan hocanın bilmemne dersiydi.
a:....
k: valla bilmiyorum artık. bu arada geçen mertcan bize geldi. bizim kızları görceksin pervane oldular çocuğun etrafında ahahah.
a:....
k: ya aradı beni geçen volkan ama dedim yine 'bitti' diye. heralde kapris sanıyor halâ *
ama bilemiyorum mertcan da iyi çocuk hihih*.
.
.
.
.
.
arada döktürdüler, konuşmadıkları kalmadı.
.
.
.
.
k: ya geçen kızlarla otururkende konu oraya geldi. burak hocadan hoşlanmayan kız yokmuş bizim sınıfta. ayhh*
a:.....
k: tamam annecim görüşürüz bayy.
bu arada 'ayıp niye dinliyorsun telefonunu' diyenler çıkabilir. öyle bir desibelle konuşuyordu ki modern kızımız etrafındaki 10 kişi bu konuşmaya istemeselerde şahit oldular. bu arada buna da kıl oluyorum ha. otobüste sanki etrafında kimse yokmuş gibi telefon görüşmesi yapan, aşklarından meşklerinden bahseden, ayı gibi gülen(kızlarda var bu gruba dahil olan)
insanları bir türlü anlayamıyorum arkadaş. tabi bu mesele başka bir başlıkta irdelenecektir.
tum sırlarını paylasan sırdas,annem olmasydı sırlarımı paylasamazdım
benim sırdasım canım annem,ana gibi yar bagdat gibi diyar olmaz. anne kız en iyi dost
dizilerde karşılaştığımız anne-gurbette üniversite okuyan kız modellerinde bile zor rastlandığı için şaşırtan kızdır. yüzyüze konuşulacak meseleleri*, otobüste telefon aracılığı ile sesli olarak konuşup 10-15 kişinin rahatça konuştuklarını duymasından kaygılanmaması şaşırtan kızdır.
