ay niye ole dorsunuz? ben mutluyum vallame eve gidince aneyi babeyi görmek hoş.
böyle bundan 6-7 sene mukaddem, 25-26'larımdayım, bana bi' ayrı ev şeysi geldi aşırı, ev mev bakıyorum, sonra bi' üzüldüm, bana hep olur çocukluktan beri, huyumdur ben kimseyi ardımda bırakamam, üzüldüm yani evlenmeden barklanmadan evden niye gitti diye üzülürler diye üzüldüm.
hani benim ayrı evde bulacağım bi' rahatlık da yok, baba evinde gördüğüm bir baskı yok, kafama göre takılıyorum. baskısız büyüyüp baskısız yaşadık, gerçi bi' bokuma da benzemedik, baskıyla mi büyüsemişim nemişim?
