çoğu zaman bozuk veya hasarlı olan psikolojidir. büyümesiyle beraber, annesinin türban takmasını, "namus, edep ve ahlakın" en katmerli nişanesi olarak görmeye başlayan ergen kişi, türban takmayan, başı açık kadınları ise namus ve ahlakı hasarlı mahlukatlar olarak görmeye başlar. genç bir adam oluncaya kadar içinde her daim türbanlı olmayan kadınlara karşı öfke ve şehvet tortuları biriktirir. bu duygular, annesinin safiyane varlığı din buyruğu görüngüsünde müdahaleye uğrarken, hala dini kurallardan bağımsız, umursamaz bir serbesti içinde hayatına devam edebilen kadınlara yönelmiş bir karşıtlığı içinde barındırır, ve yasaklı cinselliğe dair şer ve şehvet simgelerini (başı açık kadın) çağrıştırmasıyla da aynı anda kişiyi günaha sürükleyen ikili bir olumsuz boyutun ortaya çıkmasına neden olur. ilerleyen dönemlerde tüm bu süreçler, ergen kişinin sado-mazoşist tutumlara, fantezilere kadar varan hasarlı bir kişilik oluşturmasına daim ilerleyen bir süreci de işler hale getirir.
