ah çocukluğum, yazıktır ya, bir de böyle zaman sensörleri mi vardır bu ebeveynlerin bilmem, oyunun en önemli yerinde "hadi eve geç oldu" diye tuttururlar. savunmaya geçersiniz bu sefer de "yemek yiceksin koca gün bişi yemedin zaten..." diye devam eder ama itinayla cevap gelir "ya anne yaa şu oyun bitsin gelcem, babama söyle o bırak oynasın der", ve böylece bir yarım saatlik oyun daha bizi beklerdi. o yarım saatlik oyun keser miydi peki, asla! boynun bükük, aklın hala oyunda ve arkadaşlarında, tıpış tıpış evin yolunu bulurduk.
televizyonu bozuyor diye atarinin yasaklanması durumun yaşattığı hüzne benzer bir durumdur. ancak atarinin bir kaç hafta yasaklanabileceği göz önünde bulundurulduğunda, ertesi gün sokağa tekrar çıkacak çocuğun mahalle maçı kadrolarını ve oyun şablonunu düşünmeye başlamasının önünde hiç bir engel yoktur .
oyunun en güzel anında gerçekleşir genelde bu eylem.
... ahmet eve gel oğlum.
--- tamam anne 5 dak. daha.
aradan 15 dak. geçer ve bu eylem birkaç kez daha tekrarlanır.
... ahmet hemen eve gel.
hemen eve dönülür çünki bu seslenen babadır.
annenin çagrisi hüzün dogurur fakat onu dikkate almamak, peder beyin çikmasina onun sesini duyulmasi ise hüzünün yerini korkuya birakmasina neden olur.
