Ben çocuktur. Gazi üniversitesinin en cetrefilli yıllarında tanışan yeşil parkalı komünist kadın ve yıllarını davaya veren ülkücü bıyıklı adam tanışır. Bu siyasi meselelerde.
sonra evlenirler, kadın bırakır bu komünist zirvasini, Adam ona sürekli Atsız'dan şiirler okur kitaplarını alır, sürekli okuduğu kitapları kadına okutur. Sonra Kadın doğru yolu bulur. Artık o da dava adamıdır. Sonra 3 kız çocukları olur. Hatta en küçüğüne rahmetli Türkeş kendi kızının adını vermek ister baba anneye sorar anne der ki, gurur duyarım. 3 kiz da baba yolundan gider. Cekirdekten yetisirler.
Ama evlilikleri pek hoş olmaz bunu söylemek gerek. Olmuyor yani, olmadı bitti...
