kekin pişmişini sevmediği halde o kaptaki karışımın tadına doyamayan çocuktur.
dibinde biraz fazla bıraksın, hepsini kek tenceresine dökmesin diye anneye yalvarılır.
En son hamle olarak da, sağ elinin işaret parmağıyla kabı şöööyle bir sıyırıp parmağını yalamak suretiyle
karışımın her bir damlası mideye indirilmiş olur.
bir de bu çocuğun kendi yaşına yakın yaşta bir kardeşi-ablası/abisi de varsa işte o zaman kavga sebebidir.ben sıyırcam, sen sıyırma, ama önce ben demiştim... şeklinde replikler sahne olunur hatta bir süre sonra saç çekilme aşamasına da gelinir.zaten bundan sonra artık sinirlenen anne kek kabını lavobaya koyar ve kimseye yar olmaz artık o pişmemiş kek hamuru.sonra da zaten, çocuk hırsıyla mı kıskançlığıyla mı nedendir bilinmez ya benimsin ya kara toprağın felsefesinin bir değişik versiyonu olarak çocuk kendisi sıyıramamış olsa bile o kabı, kardeşi de sıyıramadığı için, içini bi değişik his kaplar.
