annesi istemiyor diye sevgilisinden ayrılan erkeğin sevgilisi onun (bkz: ebesini isteyecek) tir efenim bir güzel sövecektir haklı olarak, sonra alıp kafasını sürtecektir duvara.
genelleme dir... hangi anne hangi sevgili konulari acikliga kavusturulmadan hakkinda hükmedilmeyecek bir konudur. anne hakli olabilir, haksiz olabilir, hangi sahislar hakkinda karar verildigi bilinmeden hükmedilmemesi gerekir.
anneler her zaman haklıdır. istemiyorsa vardır bir bildiği. gözü tutmamıştır kızı. geleceğinizi görür oracıkta. insan sarrafıdır anneler. anne sözü dinlemezsen, ileride kahvaltını kendin hazırlar, ütünü kendin yaparsın.
en iyisini yapmış erkektir. o kaynana dırdırıyla yıllarını çürütecek kız bi gün ağlar iki gün ağlar unutur ama kaynana kısmı unutmaz.
ananızın size de kıza da hayatı zehir edeceğine inanıyorsanız bi delikanlılık yapıp bırakın kızı.
örnek büyükbabannem (ananemin kaynanası olur)
-anneanneme bakarak- ben bunu istemedim de aldı işte deden olacak iblis.
+yuh babanne ya 60 senelik mevzu hala ordamısın sen
-zamanında dediydim alma bunu diye ama beni dinleyen kim?
Erkek annesi kız arkadaşı/gelini asla sevemeyeceği için, hata yapmış olan erkektir. kızın gerçekten önemli kusurları varsa o ayrı bu durumda çocuk zaten annesi yüzünden değil bu sebepler yüzünden ayrılmıştır.
Bir fıkrayla da bağlamak gerekirse:
Genç bir çocuk heyecanla annesine gelir ve aşık olduğunu, evlenmek istedigini ve kız arkadaşını tanıştırmak istedigini söyler.Ama sadece eglence olsun diye eve 3 kız getirecegini ve annesinin evleneceği kızı tahmin etmesini ister.
Ertesi gün 3 güzel kızla eve gelir.Otururlar, bir süre sohbet ederler. Bir süre sonra çocuk heyecanla annesine sorar:
'- Tahmin ettin mi' diye.
Anne duraksamadan cevap verir:
'- Ortadaki kızıl saçlı.'
Oğlan hayretle annesine sorar: '- inanılmaz, nasıl bildin?..'
Anne cevap verir:
'- Bir tek ondan hoşlanmadım
annenin kızı istememe sebebine göre değişir. anne kızı "içim ısınmadı" şeklinde ucuz bir bahaneyle istemiyorsa aptallık yapan erkektir. fakat anne, kızın açığını yakaladıysa ve sağlıklı bir geleceği olmadığını gördüğü için istemiyorsa doğruyu yapandır. alnından öpülesidir.
birde bunun annesi istemiyor diye sevgilisinden ayrılan kız versiyonu vardır. kızsanmı yoksa seni yeterince sevmediğini anlamana yardımcı olduğu için sevinsenmi bilemessin. ah be güzelim...
insan, hayatta sadece sevgilisini kendi seçebilir, kimseye bağlı kalmadan.
aile zaten default olarak gelmiştir. 3-4 yaşına gelmeden kim olduklarını bile anlayamazsın onların, ''kim bunlar yaw'' diye bön bön bakarsın suratlarına.
o anlatılan '' ayy biz x'le çok acayip kankayız, inanılmaz harikayız yanee'' ifadesindeki x, senin yan apartmanında oturduğu için ya da okulda arka sıranda oturduğu için onunla kankasındır. lisedeysen lise bitince, üniversitedeysen iş/evlilik hayatına atıldığında koparsın onlardan, istisnalar dışında.
sevgiliyi ise sadece kendin seçersin, bir gün bi cafede otururken kesersin ''lan ne güzel hatunmuş bu'' diye, otobüste karşılaşırsın sürekli, tarık akan gibi takipe alırsın kızı vs. vs.
listeler daha uzar gider.
türkiye'deki boşanma oranlarını bilmiyorum ama yüksek olduğunu tahmin ediyorum ve çocuklar duymasın ailesi dışında ''oğlum/kızım biz boşanmaya karar verdik ama biliyorsun ki çok acayip moderniz, istersen ayrılmayız fark etmez yani'' konuşmasını yapan ailelerin nadir olduğunu düşünüyorum. ortada böyle bir durum varken, insan birey olduktan sonra; ailesini çok sevse de kararlarını kendi almak zorundadır. hayat, anne kucağında geçecek bir yer değil. ben büyüyeceğim ve onlar yok olacaklar. ne kadar erken birey olursam, onların yokluğu o kadar az acıtır.
konuyu dağıttım iyice, toparlamayı deneyeyim. insanın kendisi hakkında vereceği belki de en önemli karardır eş seçimi ve bunun anneye babaya kuzene dayıya danışılacak bir yanı yoktur.
seversem ben seveyim, ayrılırsam ben ayrılayım. kendi kararım olsun.
18 yaşından itibaren ayrı eve çıkma hayali kurmuş lakin annesi yüzünden bunu başaramamış erkektir. Aslında anne sözüyle ayrılan erkek, kız için de şanstır. En baştan kurtarılmıştır.
