1.
annelerimizin; sevgisinden ya da bazen sinirlendiklerinde çocuklarına taktıkları lakaplardır ama bazen çok yaratıcılardır.
6.
bir zamanlar, "ayıp ayıp" şeklinde bir lakabın da aralarında olduğunu sandığım lakaplardır. çünkü çocuk, ne zaman; yanlış karşılanan bir davranışta bulunsa, "ayıp ayıp" diye çağrılıyordu.
-ayıp ayıp! çükle oynanmaz teyzelerin yanında.
-ayıp ayıp! burnunu karıştırma milletin içinde.
-ayıp ayıp! büyüklere yarraam denmez.
gibi...
8.
'gebermeyesice', 'hayırsız evlat' gibi takma isimleri duymuş gibiyim..
9.
(bkz: süt danası )
nasıl bir sevgi patlamasıdır, nasıl duyguların eseridir, kendi annemin sözü olmasına rağmen yıllardır çözemedim.
12.
(bkz: minik fil )
zaten iri arı olan fil hayvanını minik diyerek küçültmeye çalışmak. iltifat ? hakaret ? bilemedim ben sözlük.
edit: anne lan bu hakaret olur mu hiç iltifat tabiki. elleri öpülesi insanın iltifatı.
13.
(bkz: mindil )
ufak tefek olduğumdan mütevellit diye düşünüyorum. sanırım midilliden bozma bir lakap.anne sevgisinin dışa vurumu. evet.
16.
(bkz: kuşum )
nerem kuş henüz çözmüş değilim sanırım daha büyümedim bunu çözecek kadar ama hala kuşum diyor ya. *
20.
(bkz: maraz ali )
çok hastalandığım için olsa gerek heralde.
21.
boz eşek hakareti artık benim için sıradan bir sözdür, duymaya fazlasıyla alıştırıldım annem tarafından.
22.
sakar hamdi.
halbuki hiç sakasdnkjlsandasndlasndkasnd hay allah klavye düştü.
24.
annemin standartlarına göre zayıf ötesi, hatta afrikalı sayıldığım için;
kurudiri.