benim de birkaç defa yemek zorunda bırakıldığım pizzadır. ah annecim ah, ekmeği kolum kadar genişlikte, malzemeler zar atılır gibi gelişigüzel atılmış, yağ içinde önümüze getirdiğin şeyin adı pizza değil. piz bile değil amına koyayım. tamam, türkiyede de yediğimiz pizza değil ama bu ne yavrukuşum ya. velhasıl, hevesi kırılmasın diye karnım tok ama bir parça alayım denilerek annenin gönlü hoş edilir.
doyurucu olsun diye hamuru kalındır.
ayrıca her evde mozerella vs yok.
analar elbette evdeki malzemeyle mümkün olduğunca ucuza mal etmek için uğraşıyor.
ona rağmen yine de en güzelidir anne pizzasi.
açıkçası annemin yaptığı pizzayı hiç bir yerde yiyemedim daha. istenilen bollukta malzeme incecik ve çıtır bir hamur ve cennetle yoğrulmuş pamuk eller gelde yeme şimdi.
hmmmfss işte bu lezzete asla hayır diyemiyorum gerçekten nefis olmuş! doğrusu sen bu işi çok iyi biliyor olmalısın anne! diyerek ailecek masa başında o pizza yenilir ama aslında ikinci sınıf cafe nin indirimli pizzası kadar bile değildir. ama analık müessesesi kutsal olduğundan ses edilmez. gömülür çaresizce...
edit : herkesin anası doktur ötker çıktı he tabi evet.
