mesala benim annem. kendisi italyan. bunu kime söylesem " hadi lan ordan sallama" " yalana bak" gibi cümleler duyuyorum. neden kimse inanmak istemiyor. herkese yemin etmek zorunda kalıyorum. bir de " konuş lan o zaman italyanca " falan diyen oluyor. konuşuyorum " vay amk " diyorlar şok oluyorlar. bu konu da neden yalan söyleyeyim. hele de anne konusun da.
zordur ilginçtir. evliliklerde genelde babanın kültürü kabul edildiğinden ana ve cocuk arasında bir yabancılık hissi olur mu bilmiyorum.
mesela ana çiftetelli oynayan oğluna baktığında "bunu ben mi doğurdum bee" der mi ya da ibadet ederken falan.
