tehlike arzetmeyen durumdur. en azından benim için. ilkokulda karşı gelmeye direnmeye başladığımdan pek de korkmazdım. asıl tehlike babanın hortumu eline alıdğı andı benim için.
her şey slow motion ilerler. anne kızar. atacak bir nesne ararken terlik gözüne çarpar. yada zaten terliği arıyordur emin değilim. almak için eğildiği an hayatınız film şeridi gibi gözünüzün önünden geçer. yapma bile diyemeden terliği kıçınızda şaplar. bütün bu kadar kurguya gerek yok tabi alt tarafı bir terliktir. asıl korkulması gereken babanın hışmıdır.
o an zaman durur. Düşünmeye fırsatınız dahi olmaz. o kadar ustadır ki anne terlik fırlatma konusunda bir an kendinize gelip kaçmaya kalkıştığınızda ne kadar hızla uzaklaşırsanız uzaklaşın annenizin ustaca fırlattığı o terlik bir yerinize denk gelecektir illaki.
o an; bir hamle yapmak için çok vaktiniz olmadığı andır. mübarek kadın eğilmesiyle terliği kafaya çakması bir olurdu. sanırsın ruhuna Speedy Gonzales karışmış.
