annenin 9 kusurlu hareketinden biridir. bir de ansızın sorunca dumura uğratır. yemek yerken telefondan müzik açayım, dinleyim dedim. fena da acıkmıştım. çorbamı çok kral istahla içiyordum. " hani fotoğrafını gösterdiğin güzel bi kız vardı noldu?" demez mi. kaşık elinden tabağa kayar. bozulursun. duymamış gibi yaparsın ama bi daha sorar. "ha iyi anne, ooo süper, sana selamı var" felan dersin. çok inanmamış bir ifadeyle "aleykumselam" der. belki de inandı bilmiyorum. yüzüne bakmadan cevap verdim. eğer "reddetti" desem fena ateş ederdi. bir ton laf söylerdi kıza, içim el vermezdi buna. rahatsız olurdum. benim dışımdaki herkesin içi rahat olsun diye...zor. çok zor bazı şeyler. allah bu tip sorulara utana sıkıla değil de gönül rahatlığıyla cevap vermeyi nasip etsin.
Ya hu niye dertlenip kederlenir ki insan, böyle saçma sapan konularda anlamam, reddetmişse reddetmiş ne olacak yani.
Bazıları da "sevgilimden ayrıldım" diye ağlıyor, intihar ediyor. Bırakın böyle saçma sapan şeyleri dert etmeyi canım. Porselen gibiyiz valla, insanların en ufak lafında dünyamız başımıza yıkılıyor. Rahat olun, kastırmayın bu kadar, annen o kızı sorduğunda "reddetti beni, kaderimde yokmuş" deyin geçin, güle güle ve rahat bir şekilde ne olacak sanki umursamamak en güzel şey bu Dünyada.
Sonuçta her şey başa döner, boşa döner, bugün reddedilirsin, yarın reddedersin. Sonuç olarak hepsi boş, hepsi geçer biter, ölümlü dünya.
