2 günde bir kendini tekrarlayan durumdur
insanı çıldırtmanın birebir yoludur*
nedense hep siz evdeyken annenin temizlik yapacağı tutar
pat diye odaya giren anne aynı şekilde sizi odadan dışarı atar*
döndüğünüzde ise odanızda rahatsız edici bir düzenle karşılaşırsınız herşey biyerlere sokulmuştur ortalıkda hiçbişey yoktur ve siz düzen diye tabir edilen bu şeyin içinde ne hikmetse aradığınızı bitürlü bulamazsınız*
kafayı yediren durumdur. elindeki iğrenç temizlik malzemeleri ile odaya taarruz eder. güya temizlik yapar. odayı resmen dağıtır. bırde kız olacaksın şu hale bak der ayrıca pencereyi kıracak derecede silerken. ay elalem görse şu halini falan filan. tabii bu sırada kız hiç umursamaz. birde odanın şeklini değiştirmeye çalışır. ördüğü güllü dallı dantelleri odanın muhtelif yerlerine örtmeye çalışır. ve bundan sonra kız artık dayanamaz. itinayla anne dışarı atılır. ama olsun yinede annemi çok seviyorum.
felaketle sonuçlanır. anne bir kez odaya girdi mi, artık oda sizin olmaktan çıkar, resmen mutasyona uğrar. annenin odayı terketmesinden ve odanın yeni halini gördüğünüzde yaşadığınız şoku atlattıktan sonra ilk iş eşyalarınızın yerini keşfetmektir. kaybolan bir şeyin olup olmadığı kontrol edilmelidir çünkü sizin işinize yarayan bir şeyi anne çöp zannedip atabilir! *
elindeki ıslak bezle, klavye ve monitöre saldırmasıyla devam eden olay... özellikle monitörü sildiği anda, "bir de küçükken bize tv'yi ıslatma sakın derlerdi, yalanmı$ demekki" cümlesi söylendiğinde sinir olur anneciğim. aslında benim iyiliğimi dü$ündüğünden...
her bayram öncesinde en sert versiyonu vuku bulan eylem...
sabah 5 gibi uyumuşsunuzdur, bize göre sabahın köründe saat 08:30-09:00 civarında evin tüm pencereleri açılmıştır, üzerinizden yorgan çekilir, donarsınız, iki büklüm olursunuz, sabahtan akşama kadar yatmakla suçlanırsınız...
siz uyuyo olursunuz anneniz bu odandan sıkıldım senin yeter artık diyerek pat küt girer odanıza ve sizde bu şekilde ağlayarak uyanırsınız.ve sonrasında oda daha cok dağıtılarak size toplamak üzere bırakılıp çıkılır.
