tanım:gördüğünüz anda içinizden annenize doya doya sarılıp hiç bırakmak istemediğiniz andır.
hani çok hasta olursunuz, yataktan kalkamazsının. anneniz sabaha kadar başınızda bekler. gecenin bir yarısı uyanırsınız. o sırada annenizin başınızın ucunda beklerken yorgunluk, bitkinlik ve üzüntüden uyukladığını görürsünüz. işte o an annenizin melek olduğunu anlarsınız.
bir an'a tekabul etmez bu, benim için bilincimin açıldıgı anlarda başlamıştır diyebiliriz, zaman içinde gelişse de, hani ezelden beri bildiğimizi sandığımız şeyler gibidir bu da.
ancak yine de bazen dünya işleri ile kafamız karmakarışık iken, genelde etrafımızda olan bitenleri hep olumsuz yönleri ile sorguluyorken birden annemiz için sıradan bişeymiş gibi görünen işlerden bir tanesi ile karşılaştıgımız anlarda resmen kafamıza dank ediverir.
illa ornek vermek gerekirse; uzun yoldan döndüğümüz bir sabah, saat 04:30'da en büyük tutkumuz olan çayın demlenmiş bir şekilde bizi beklediği andır ya da, bilgisayar başında muhtemelen sıkıntı veren abuksubuk işlerle uğraşıyorken büyük bir üzümü taneleri ayırılmış şekliyle bir tabak dolusu önümüze koyulduğu andır, üzüm yerken bunu düşünürüz işte, bu entryi gireriz.
