yemeğini odasında yiyen adamı, annesinin yanında yatarken bulunduran durumdur. ağrılarından ofladığında, " git ekmek al" dediği zamanlar of'ladığınıza lanet ettirir. anne uyumadan, uyutmayan, gecenin kaçı olursa olsun odanın kapısından gizlice "iyi mi?"diye baktıran, 30 dakika telefon kapalı olunca "ulan acaba rahatsızlandı da aradılar mı?" diye endişelendiren, "çektiği acıyı ben çekeyim, ona bişey olmasın" diye çaresizce yırtınırken yapabildiğiniz tek şeyin ağlamak olduğu durumdur. annenizin kıymetini bilin lan !
100 bin euroya alınmış tekneciğiyle kameralara poz veren 13 yaşındaki çocuğun dediği 'anlayamazsınız' ın asıl kullanılması gereken yerdir. Çünkü 13 yaşında tekne alınan çocuk değil 12 yaşında annesinin kanser olduğunu öğrenen çocuklarız biz. 12 yaşında daha neyin ne olduğunu bilmezken haftalarca "ya annem ölürse?" diye düşünmeye zorlayan,hayatın ne olduğunu acı bir şekilde tecrübe ettiren, mutluluktan değil annenizi kaybetme korkusuyla ağlamanıza neden olan durumdur. Allah kimsenin başına vermesin,annem iyileşti çok şükür darısı diğerlerinin başına. Ameliyattan sonraki o zorlu süreç, her kontrole gidişte gerilen sinirler ve azılı paronayalara taş çıkaracak kadar çok düşünmek. Beyninin en ücra köşelerine atılmış anıları hatırlamak bile yıpratıcı.
çoğunlukla annenin ölmesi ile sonuçlanan süreç. "allah kimseye vermesin, bööö" diye saçmalamaya gerek yok, zaten faydası da yok; zira meselenin allahla falan ilgisi yok, mutasyon. oluyor işte...
Allah düşmanımın başına bile vermesin dediğim durumdur. kanser olduğunu öğrendiğinizde yıkılırsınız, hayatın artık sizin için bir anlamı yoktur. neden neden sorularıyla kafayı yersiniz. dua ile birlikte garip bir isyankarlık vardır artık bünyenizde. sonra biyopsi ve ameliyat dönemi. ameliyata giderken ona gülümseyip moral vermeye çalışırsınız nemli gözlerinizi ondan kaçırırsınız ama çok zordur çok. yaşlı gözlerle olduğunuz yerde taş kesilirsiniz. özellikle ameliyattan çıkmasını beklemek sizin için dünyanın en uzun zamanıdır. yerinizde duramazsınız, bir içeri bir dışarı gezersiniz gerçi hoş gittiğiniz yerde de durulmaz o da ayrı bir mesele. ameliyat sonrası annenizi ameliyat masasından odaya getirdiklerinde o halsiz halini gördüğünüzde boğazınıza bir şeyler düğümlenir gözleriniz yaşlı odadan dışarı kaçarsınız. ameliyat sonrası ilaç tedavisi ve kemoterapi. allahtan biz kemoterapi yaptırmadan sadece ilaç tedavisi ile kurtardık ve şimdi hastalığı atlattık. ama zordur be. dediğim gibi allah düşmanımın başına bile vermesin.
kim açtı birader bu konuyu. yazmadan duramadım ama bunları yazarken de sanki o günleri bir daha yaşadım.
kanser oldu ve kurtuldu. Allah'ımıza hamd olsun. Annesi kanser olan arkadaşlar, annenize bizim hikayemizden umut verin. çünkü kurtulabiliyor. sevgiler.
anlatılmaz yaşanır denecek hadiselerin başında gelen olaydır. kötü desen olmaz, iğrenç desen değil, berbat desen yetmez, ağzında kekremsi bi tat yoktur, tam tersine boğazın yanar. sek 70lik rakıyı diksen o bile daha az yakar herhalde.
biyopsi sonucunu beklerken kafayı yedirten ihtimaldir. kafanda kurarsın kurarsın boğazındaki o yumru hiç gitmez. ona hiç bir zaman layık olamadığını ve onu hep üzdüğünü düşünürsün ya bebeklerimi hiç göremezse dersin. keşke ben olsaydım kardeşim şimdi annemsiz ne yapıcak dersin. düşünemezsin. nefes alamazsın. yaşarsın ama nasıl yaşadığını bilemezsin. böyle bir acıda yok. daha fazlası yok. inançların kaybolur ve sadece öfke kalır. kesseler kan akmaz . bittim ben. ben aslında yokum. lütfen kanser olmasın o. lütfen. lütfen ben oluyum ama o olmasın. hakedicek hiç bişey yapmadı. bana gelsin bu bela ona değil. lütfen temiz çıksın.
allah kimseye göstermesin.ilk duyduğunuz anda bütün dünya başınıza yıkılıyor.bir müddet sonra duyma yetinizde garip bir bozukluk başlıyor.sürekli radyo sinyalleri duyuyorsunuz.beyniniz önce reddediyor ama sağduyuyu elden bırakmamak adına iyi görünmeye çalışıyorsunuz.çünkü aileniz de sizin kadar kötü etkileniyor.sonra anneniz o soluk ve yaşamayı unutmuş yüzünüze bakıp:
-korkarım sen benden önce öleceksin.yeter artık şu an yaşıyorum ölöüşüm gibi davranma diyor.
bu şoku atlatmak biraz zaman alıyor.ama kendinize gelip tedavisini devam ettirebilmek için size ihtiyacı olduğunu farkediyorsunuz.sonrası malum operasyon-kemoterapi-bitmek bilmeyen kontroller.yapmanız gerken tek şey unutmayın ki herkes kanser olabilir ama kimin ne zaman öleceği belli olmaz.anneniz hakkında 'çok kötüymüş yarın bugün ölür' diyenler annenizden önce ölebilir ve bu olay insanı hayata acı bir şekilde biraz daha bağlar. çünkü hayat devam ediyor.onunla biraz daha birlikte olmak için hala zaman var.unutmayın ki moral insanın ömrüne ömür katar.
gerçekler kişiyi kendine getirir. annesinin öleceği gerçeğinin hep onunla geleceğini bilir. bu gerçekle yaşayıp annesini unutmamak için önüne çıkan bütün fırsatları elinin tersiyle iter. bu bir dönem meydana gelir sonra kaldığı yerden yaşamına beyaz bir sayfa ile devam eder.
annenizin sizden saklaması, başka hastalıkları olduğunu söylemesi ve geri dönülemeyecek noktada olduğunu niye bu kadar sık doktora gidiyor diye araştırırken başkalarından duymak. elinizden hiç bir şey gelmemesi gün gün ölüme gidişini izlemek.
