3 ay önce bu durum bana doktor tarafından ilk söylendiğinde hiç konuşmadan, tepki vermeden odadan çıkıp gidip 8 poşetlik organik sebze, meyve, et, bal alıp, eve giderken taşıyamayıp yolda yerlere yatıp ağlamıştım.
Insanın akli dengesini zorlayan bir durum.
geçtiğimiz kurban bayramı arefesinde annemin meme kanseri olduğunu öğrenip, dünyanın başıma yıkıldığı durum. tabii her şey Allah'tan, inançsız biri değilim ama bu yaz benim için yaz gibi değil. annem ameliyat oldu ve sol göğsü alındı ve doktorlar çok şükür iyi ilgilendiler. şunu da söylemeliyim, sağlık çalışanlarına saygılı davrandığınız zaman onlar da size ister istemez saygılı davranıyor. Allah kimseye dermansız dert vermesin. bu aşamada moral çok önemliymiş. annemin de morali iyi. kemoterapi süreci beni endişelendiriyor. umarım o da iyi geçer. Allah tüm hastalara şifa versin inşallah. bir de arada covid geçirdim ki tam olduk yani. sağlık deyip geçiyoruz ama her şeyin başı harbiden.
Üstteki yazar annemde geçirdi. Sağ göğsü alındı. Şuan nerdeyse 9 yıl olacak. Dediğin gibi moral çok önemli. Etrafındaki insanları görmemek için kendisine bir küçük kuzu aldı. Köyde evimiz de musaitti. Sabah akşam onla geze geze muhteşem hayatı var. Dediğin gibi inançlı insanlarız ve ölümün nereden geldiği belli olmaz. Her kanser olan ölmüyor. O yüzden moral çok ama çok önemli. Annem bunun yanında köyde olmanın nimeti tabi sağlıklı besleniyor. Çok geçmiş olsun.
2016 yılında annem meme kanseri tedavisi gördü. Ameliyat ve ışın tedavisi oldu. Memesini almadılar yalnızca kitleyi ve koltukaltından bir iki lenf bezi aldılar. Çok şükür ki iyi ama her yıl kontrol için hastaneye gidip tetkiklerini yaptırdığında bir korkuyoruz "nüksetti mi?" Diye.
