biz bu imtihanı yaklaşık 6 sene önce yaşadık. anneme bize daha rahat ulaşsın diye bir telefon aldık. malum o zamanlar bu kadar yaygın değil telefon kullanımı, akıllı telefonlar henüz çıkmamış. en aıklı başında telefonun nokia 3310 olduğu dönemlerden bahsediyorum.
gittik bir de anneye sim kart aldık. velhasıl o zaman 2000 sms hediye olarak verilmişti. annemden beklenti sadece gelen numarayı araması ve telefona kaydettiğimiz ben, kardeşim ve babamdan oluşan rehberindeki numaraları çevirmesi.
ama kendisi 2000 sms madem hediye, boşa gitmesin kullanayım diye tutturunca anneme sms çekmeyi öğretmemiz yaklaşık 1 haftamızı aldı.
kalan 3 hafta boyunca evde yemek pişmedi, temizlik yapılmadı. annem süpersonik telefonu elinde yakın gözlükleri gözünde, salonumuzdaki kanepenin üzerinde gün içerisinde bize attığı mesajlarla yüzümüzü güldürdü.
annemle sms'lerimizden birine örnek:
ben: anne toplantım var sonrasında çay demle de karşılıklı içelim
anne: istediğin çay olsun, allah yardımcın olsun. (2 saat sonra gelen mesaj)
neyseki bir aylık paket son buldu da ev yemeğine geri döndük.
allahım bizi bir daha böyle bir imtihanla sınamasın. *
Telefonun icadindan beri baska bir mesaj attigini gormedim.
Methiyeler duzuyorum, alp er tunga destani yaziyorum istisnasiz gelen cevap "ok". O da bazen yalniz, %70 cevap vermez.
Anne ben bugun gec kalicam intihar bombacisi metrobus hareket halindeyken bomba patlatmis yollar kapatildi kuzenimi aradim onlar da karsidaymis rerore..
annenin yüzünüzde kocaman bir gülümseme bırakmasıdır. içinizin sıcacık olmasıdır. tam 2 saatini size mesaj atmak için harcamasıdır. hala saklarım sms'lerini.
