Üstteki entry e bakarak ilerde çocuklara fazla karışmamam gerektiğini anlamış bulunuyorum. Anne yüreği evladının iyiliği ister fakat çocuğa da nefes almak için izin vermek en doğrusu sanirim. En azından hata yapip kendiyle yüzleşmeli. Ona güvendiğimizi hissettirmek gerek.
yauv titer artıh dedirten
anne oldugu icinde fazla bisse denilemiyen ama icten icten isyan edilen hereketlerdir
burdan butun annelere sesleniyorum
yapmayın etmeyin nolur
kaçınılmaz diyelim mi biz buna? diyelim. ben dedim. sizi bilemiycem.
herhangi bişey alırsınız, karışır. tepki1: tii allah ın cazası gitmişte paraları neye vermiş.
herhangi bi yere gidersiniz, karışır. tepki2: ne işin var senin oralarda, git de göreyim.
herhangi biriyle arkadaşlık edersiniz, yine karışır. tepki3: anası banası yok mu bunun, hiç gözüm tutmadı, bu insanla bi daha görüşülmeyecek o kadar söylüyorum.
ders notlarınız düşük gelir, vallahi de billahi de yine karışır: tepki4: o dersler ikinci dönem düzelmesin hele bir, o zaman görüşücez seninle.
yetmedi ruh sağlığınıza da el atar. ona istediğini vermediğiniz sürece özgüveninize saldırır. ''senden bi bok olmaz'' gibi. evet.
sankim herbişeye karışmak için anne olmuştur. belki de annelik budur. hiç çocuk sahibi olmadım. ilerde belki olurum, belki de olmam. sizene lan.
tabakta yemek bırakırsınız karışır. elbisenizin rengini beğenmez karışır. arkadaşınızdan hoşlanmaz karışır. ders notlarınızdan hazetmez karışır. ota karışır. boka karışır.
asla neden ve niçin demez. ha diyenler var m? pek tabii. onlara da istisna diyelim mi biz? diyelim. ben dedim. sizi bilemiycem.
sadece ne istediğini söyler ve uygulamanızı bekler.
Belirli bir yaştan sonra karışsalar da dinlemiyorsun. Dert değil. Ama genel olarak gözlemlediğim anneler yaşlandıkça her konuyla ilgili yorum yapma gereği hissediyorlar. Bilsinler veya bilmesinler. Anlasınlar veya anlamasınlar. Sürekli bir ilgi çekme çabası. Her muhabbetin içindeler. Bunu ara ara annem de yapıyor ama kayınvalidem hep yapıyor. Kadın her şeyi biliyor ya her şeyi. Ve bu durumdan kendi çocukları dahil herkes rahatsız. Ben mesela fikrim olmayan olsa bile beyan etmek istemediğim ortamlarda hiç ağzımı açmam, dinler görünür köşemde dinlenirim. Yaşlandıkça insanların kendini ispat etme hissi azalacağına artıyorsa ayvayı yedik. Yaşlanmayı istememin tek nedeni, insanları takmayacağım, umursamayacağım biri olacağıma olan inancım. ama önümde kötü örnekler var. Bilemiyorum ya. Ömrümün sonuna kadar insanlara kendimi ispat etme çaresizliği içinde yaşayacak olmak beni çok korkutuyor.
