elinizden geldiği kadar üzmemeye çalışarak biraz yaklaşılabilir.
ama anneleri en çok üzen çocuklarının üzülmesi olduğu için, aynı zamanda kendinizi de üzdürmemelisiniz.
onun bir gülmesine, kahkasına can kurbandır.
1) elleri ayakları öpülür.
2) her sabah kahvaltısı hazırlanır.
3) yorulmasın diye bütün ev işleri yapılır.
4) üzülmesin hep sevinsin diye uğraşılır.
5)üzülmesin diye sıkıntılar anlatılmaz.
6) okuldur iştir başarının zirvesi yakalanmaya çalışılır.
7) torun torba sahibi yapılır.
8) dünyanın en pahalı hediyeleri alınır.
ama ödenemez.
beyhude bir eylemdir. zira sırtımızda taşısak da işe yaramayacaktır. ki zaten kendileri de sizden hak istemezler. kıyamazlar size...
vicdanı rahatlatmak için yapılabilecek şeyler var tabi.
- lafını dinlemek. işinize gelmeyen birşey söylese bile saygı duymak
- sevgiyle yaklaşmak
- bağırıp çağırmamak
- o hastayken sokaklarda sürtmek yerine başında beklemek, çorba yapmak
aslında sadece onun bize gösterdiği sabrı göstermek bile onların mutlu olmasına yeter.
anneyi iple kucağa bağlayıp 9 ay taşımak ve günde 4 5 kere biberonla süt içirmekle başlanabilir. bir de gece uyanmak lazım bir kaç kere tabi. sonrası nakite çevrilebilir sanırsam.
