sevgi ayrımı yapıldığını sanmam lakin ilgi ayrımı yapıldığı gerçektir.
anne, erkek çocuğuna ayrı bir ilgi gösterir. sanki o hiç büyümemiş gibi davranır. kıskanır, başka kızlara vermemek ister.zaten o kaynana-gelin kavgalarının sbebei de budur. kıskançlık.
baba da, kız çocuklarına daha yakındır ilgi konusunda. pek değişmez bu. o da kız çocuklarına daha çok ilgi gösterip kıskanır. erkek çocuğunun sevgilisiyle tanışabilir mesela ama kız çocuğunun sevgilisi olduğunu öğrense olay çıkarır.
erkek ya da kız çocuğun özellikle 0-8 yaş aralığında karşı cins ebeveyn tarafından sevilmesi ve yüreklendirilmesi gerektiğinin bilinçsiz yansımasıdır. sevgi ayrımı yapmak söz konusu bile değildir fakat, annesi tarafından daha çok sevilmeyen erkek çocuk, babası tarafından çok sevilmeyen kız çocuk ileri dönem karşı cins ilişkilerinde sorun yaşar. ebeveynler bu durumu dikkate alıp annenin oğula, babanın kıza olan aşkını desteklemelidir. hal böyleyken buna ayrım demek haksızlık olur. hatta gerekirse bu yolda yalan bile mübahtır. o derece.. *
yangında ilk kurtarılacak evlat gibi bir ayrımın var olduğunu ifade eden başlık. hatta bu ilk kurtarılacak olan evlatların enselerinde kocaman kırmızı bir y harfi de vardır.
ama asıl gerçek olan ise bir ana için evlatları candır canandır hatta çoğu zaman kendi canından bile elzemdir.
(bkz: anne olmak)
ayrım yapmaktaki kastın ne olduğuna göre doğruluğu değişkenlik gösterebilecek olan önermedir.
çocukların yaşı, ailedeki konumu, aileden uzak/aileyle yaşaması gibi etkenler elbette davranış ve yaklaşımlarda farklılık oluşturacaktır.
fakat ayrım olarak bahsedilen şey sevgiyse eğer, imkansızdır.
Doğru olan gerçektir. Şöyle ki;
- çocukların cinsiyeti aynı ise, hep büyük olan dövülür, küçük olan sevilir.
- Büyük olan erkek, ufaklık dişi ise, belli bir yaşa kadar büyük olan dövülür, kardeşi dayak yemesin diye gene o dövülür. Sonra büyük olanın yaş 20 ye yakınlaştığında büyüğün kıymeti anlaşılır. Büyüğün üzerine düşülür. Ama küçük için çok geçtir, küçük çok şımarık büyümüştür.
- Büyük olan kız, ufaklık erkek ise, genelde dayağı ikisi de yer. çoğu zaman abla "ben sana demiştim" demekle yetinir. Ne zaman ki kızın erkek arkadaşları sorun olmaya başlar, bu sefer erkek başa tac edilir.
özellikle türklerde var olan gerçektir. bazen düşünüyorum benim annem de yaptı mı abimle benim aramda ayrım diye. sanırım yapmadı. yani ufak tefek şeyler. mesela sofrayı bana toplattırmak abime topla'nın t sini bile diyememek, misafir geldiğinde benden yardım istemek falan. ama bunlar ayrım değil sanırım. ataerkil düşünce yapılı toplumlarda görülen erkek evlat düşkünlüğü. zaten ayrım yapsa kimse kusura bakmasın ama affetmem.
