çocukken, ev gezmelerinde duymaya alışık olduğumuz klasik bir baba repliğidir. genelde ev sahibinin "ya kalkarsınız, oturun biraz daha" repliğiyle karşılık bulur.
değişik durumlarda gerçekleşir:
1) mütedeyyin bir ev sahibine konuk olunmuştur. kadınlar ve erkekler farklı odalara alınır. erkekler kendi odalarında, kadınlar kendi odalarında geyik çevirirler. gecenin ilerleyen saatlerine kadar pasta, börek çörek, meyve falan afiyetle yenilir. sonra babadan beklenen söz duyulur: "annene söyle de yavaş yavaş kalkalım". çocuğun görevi içerideki odada oturan annesine gidip "anne babam kalkalım diyor" olur.
2) hayvan gibi kalabalık bir gezme ortamı vardır. kadınlar ve erkekler sırf rahat geyik çevirsinler diye farklı odalara alınır. arkasından olaylar yukarıdaki şekilde gelişir.
3) erkek ve kadınlar birlikte otururlarken, kadınlar ya sigara tüttürmek, ya da dedikodu yapmak için başka bir odaya* geçmişlerdir. olayların gelişimi yukarıdaki gibidir.
bu söze sizin verdiğiniz tepkiler de duruma göre değişiklik gösterir:
1) evin çocukları kankanızdır veya akşamdan beri muhabbetiniz iyice koyulaşmıştır. commodore 64'ün başında, karateka'da yardırmaktasınızdır. babanız bu repliği söylediği an moraliniz acayip bozulur. kabullenmek istemezsiniz. ikinci, üçüncü söylemeden sonra kalkıp annenizin yanına gidersiniz.
2) evin çocukları kızdır/yaşıtınız değildir/yoktur, saatlerdir sizi zerre kadar alakadar etmeyen baba muhabbetleri dinlemektesinizdir. içeride kadınların odası baya eğlenceli gözükmektedir ama erkekliğe* bok sürdürmemek için gitmezsiniz. bu repliği sabırsızlıkla beklemektesinizdir. ve o an gelince annenin yanına yardıra yardıra gidersiniz. anneniz ve babanız kalkmalarını ne kadar ertelerlerse o kadar sinir olursunuz. bu süreci hızlandırmak için herşeyi yaparsınız. içeriden paltolarını falan hemen getirirsiniz vs.
3) evin çocukları maldır/ibnedir/şerefsizdir, akşamdan beri türlü mallıkla ve ibneliklerle sizi sinir etmişlerdir. kimseye şikayet edemezsiniz. öyle mal gibi babanızın ağzının içine bakar bu repliği beklersiniz. duyduğunuzda annenizin yanına yardırırsınız. sürecin hemen sona ermesi için herşeyi yaparsınız.
şimdi ise bayramlarda seyranlarda ev gezmelerinde, siz öyle kimsenin sallamadığı bir kenarda commodore 64 oynayan çocuk değilsinizdir. siz ve o commodore 64 kankanız artık o dinlemeye uyuz olduğunuz baba muhabbetlerinin bir parçasısınızdır. ekonomik durumdan, memleket meselelerinden, terörden falan bahsedersiniz. kenarda bir köşede vakt-i zamanında babasıyla commodore 64 oynadığınız küçük bir çocuk da babasının ağzının içine bakıp, söylenecek anahtar kelimeyi beklemektedir:
misafirliklerde artık kalkma zamanı gelmiş ancak baba bir türlü konuya girip 'artık biz kalkalım' lafını bir türlü söyleyemediğinden, çoğu kez çocukları bu işe alet edip baba ile anne arasında kurye görevini yükletip işin içinden sıyrıldıkları cümledir,durumdur.
babaların, misafirlikte, çocuklara usulca ve kısık ses tonuyla söyledikleri "eve gidip pijamalarımı giyip uzanmak istiyorum" mealindeki söz. nostalji oldu lan.
misafirliğin sona yaklaştığını bildiren cümle. baba muhabbeti kesip hemen kalkabilir fakat anne için aynı şey geçerli değildir. çünkü anne mutfakta ev sahibi hanımla harıl harıl dedikodu yapmaktadır. çocuk anneye göz kırptıktan sonra mutfakta son rütuşlar yapılır ve yaklaşık on dakika içerisinde annemiz kalkmaya hazırdır.
adamtedirgin olup kalkmak istediğini ifade eder, o sırada kadın halen lak lak eder, arada kaynayan çocuk olur... annesine gider tamm geliyorum babasına gider lan çabuk de de gelsin...
aslında misafirliği kadnınbitirdiğinin göstergesi değildir, adamın zamanında kalkmak istemesine karşın kadınla aynı saaate denk getirme çabasıdır.
Misafirliğe gittiği evin balkonunda ev sahibi arkadaşı ile sigara muhabbet yaparken oğlunu yanina çağırıp, evin mutfağında ev sahibesi ile kahve içip fal bakan annesinin yanina gönderen adam sözü. Yarın iş vardır. Saat 23:45'tir.
Eğer uykunuz gelmişse, eve gidip bir an önce yatmak ve pijamalarına kavuşmak istiyorsanız hele de otobüsle değil de arabayla gidecekseniz o cümlenin verdiği huzur hiçbir şeyde yok.
