kanal d dizilerinden biridir. fena dizi değil ama o fonda devamlı çalan kıraç'ın jenerik şarkısı gerçekten sıktı artık. acilen yeni bir jenerik şarkısı bulmalarını tavsiye ediyorum teknik ekibe. birde son olarak diyorum ki lütfen uzatmayın artık yani bi sezon daha sizi kimse izlemez söyliyeyim.
tek kelimeyle tanımsız.
sabrına, zekasına, herşeyi yoluna koymasına hayran kaldığım. asla onun kadar büyük olacağıma inanmadığım. kaç yaşına gelirsem geleyim gözlerimdeki bir hareketten beni anlayan. hala başım derde girdiğinde onun yetiştiğini ve yetişeceğini bildiğim. yaptığı fedakarlıkları görünce ''gerçekten bu kadarını hakediyor muyum acaba'' diye düşündüren. cennetin dünyadaki timsalisin sen annem.
kanal d de yayınlanan ve doğum kontrolünden haberi olmayanların yazdığı bir dizi.
bir erkek boşanmak üzere olduğu karısıyla son bir kez birlikte oluyor ve bam! kadın hamile. üstelik de bu insanlardan biri gazeteci diğeri siyasetçi. bu erkeğin kızı henüz lisedeyken kendinden yaşça büyük biriyle birlikte oluyor ve bam! kız hamile. hadi bunlar çocuk diyelim. bu erkek şimdiki zamanda evli olduğu kadından da ayrılmak üzere ve bu kadın da hamile. bu erkeğin beyin kanaması gerçirmiş olması hiç şaşırtıcı gelmiyor gerçekten de. *
oyuncuların iyi olduğu ama senaryonun bir halt etmediği bu yüzden çöken dizidir.
--spoiler--
kadınların hepsi yumurtlama döneminde sevişiyor ki hepsi tek gecede hamile kalıyor. ayrıca eğitim düzeyi ileri seviyede bu kadınların. demek ki doğum kontrol bilinci eğitimle doğru orantılı değildir mesajı veriyor bize. ayrıca lise öğrencisi bir kız cinsel ilişkiye giriyor ki bu tecavüz kapsamına girer. lakin kızın babası bakan olduğu için mi bilinmez ama herhangi bir suç duyurusunda bulunulmuyor. ve ayrıca kızın çocuğu doğurmak istemesi de nerdeyse normalmiş gibi karşılanacak az kaldı. türk aile kavramından uzak ama bazı yönlerden özellikle doğu illerimizde yaşanan bazı gerçekleri göz önüne seren ama bunların hatalı olduğunu vurgulamayan bir dizidir.
--spoiler--
Bir kanal D dizisidir. içinde barindirdiği olaylarin bizim kültürümüzle uzaktan yakından alakasi olamayan, heleki anne olgusunun çok çok uzağında seyir halinde olan senaryo ürünüdür, Bu üründe, lise cağlarindaki 2 amca kızının birisi kocaya kaçar, öbürü ise daha cesaretli çıkıp, -ne kaçacam be kimseden korkmuyorum. "istedigimi yerim kimene!" düşünce yapısıyla, kendinden katbekat, kart gösteren bir kişiyle korunmasiz birlikte olup, çocuk bekleme olayina girmişlerdir. (ve benim bilmediğim niceleri)
tüm bu olaylarin yaşandiği bu dizinin anne gibi kutsal değerin üzerinden prim yapılmaya çalişilarak izleyicilere sunulmasida üzücü bir olaydir.
Gençlerimizi bu tip senaryolari ekranlara taşıyarak, bu tip olaylari sıradan hale getirmeye çalışanlari, şiddetin eşliğinde esefle kınıyoruz.
Doğmamiş delikanli bebek;
-Sen böylemi annem olacan, hani nerde evlilik cüzdanın.
-Ben senle dizi felan çekmem!
Aydın Doğan medya yayın organı olan kanal d nin toplum yapısına aykırı ne varsa ekrana yansıttığı dizidir. Pek çok dizide olduğu gibi topluma gayri ahlaki olayları empoze etmeyi amaçlamaktadır.
(bkz: kavak yelleri)
(bkz: bin bir gece)
tam bir erkek kültü olan dizidir. erkekler istediğiyle evlenir, istediğini kaçırır, becerir ve kadınlar da sadece buna uyum sağlar ve yerine göre ağlar, sızlanır falan...
iyice zıvanadan çıkan bir başka kanal d potansiyel ahlaksızlık aşılama dizisidir.kimin eli kimin cebinde belli değil. adam abisinin karısına aşık ve bundan onur duyuyor. böyle senrayo yazanın da yazdıranın da.
Ne zaman eskiyor sevgiler anne. Ödenen acıların bedeli geçince mi? Yağmur yağıyor. Mutfak camındayım. Nasıl üşüdüğümü
bilemezsin. Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne.
Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama…
Şimdi telefon açsam sana, sesini duymak da yetmiyor ki.
Hep aynı cümleler; “Babamlar nasıl, ilacını aldın mı?”
Nedenini bilmediğim bir ağlamak var içimde.
Bir yerlere sığdıramıyorum yüreğimi. Bazen mutfakta
dalıp giderdin yemek yaparken, tahta kaşıkla
tencerenin başında öylece ne düşünürdün acaba?
Özlemek çok fena anne. Anlamak seni; daha da fena
Omuzlarım ağrıyarak uyanıyorum sabahları.
Benim kızımın omuzlarımı ovmasına daha çok var.
Gittikçe sana mı benziyorum ben, ya da
“Annenin kaderi kıza” dedikleri doğru mu?
“Baban eskitir her şeyi kızım” demiştin bir kez,
anlamamışım meğer, eskiyormuş anneciğim.
Omzunu ovacak kalmıyormuş meğer aynı evin içinde.
Şimdi duysan bunları ne üzülürsün; mutsuz mu kızım diye,
çoktan kendinden vazgeçmiş bir sesle. Mutsuz değilim de anne,
yağmura ve mutfağımdaki kedere çare bulamıyorum.
Evimi topluyor, toz alıyor, patlıcan kızartıyor,
televizyon seyrediyor, akşam çalan kapıyı açıyorum,
açtığımı gören olmuyor.
Pişirdiğim yeniyor da, güzel olmuş denmiyor.
Çay demleniyor, demleniyor, demleniyor…
Kederim mutfağımın her yerine yerleşiyor.
Ah nasıl eskiyor her şey anne, nasıl eskiyor.
Eskilerimi de atmaya kıyamıyorum. Seni çok özlüyorum.
Bana yasakladığın bahçeler, sana da mı uzaktı hep?
Gidemeyişine ağladın mı sende? Ne zaman eskiyor sevgiler?
Ödenen bedellerin acısı geçince mi? işte böyle,
kalbimde bir acı. Şarkılar seni söyler.
merhaba annem, biliyorum şimdi sen hayata kattığın filizlerin peşinden koşmaktan yorgun düşmüş,
ve mışıl mışıl uyumuşundur...ayaklarının altı bin asırlık bir devin kaldıramıyacağı yorgunlukla dolu ve eziktir şimdi annem.
ruhun da yorulmuştur belki, biraz acı, biraz keder doludur belki...
hatırla çocuklarını annem, hatırla ve gül biraz...
yorgun hayatın tüm benliğine rağmen, bana renk veren gözlerini biraz kısarak gülümse annem.
biliyor musun annem, bir ablasızlık duygusunu hiç yaşamadım ben, soluk ve mağrur kaldığımdan beri, türlü türlü sıfatlara bürünüp, kendinden ödün versende, ablam gibiydin...
evde senden gizli içtiğim sigaramın ilk arkadaşı da sen olmuştun anne hatırlar mısın?
o bi' kere ölsede, biz çok babasız kalsakta, sen yinede, yeniden baba oldun ya teşekkür ederim annem...
çok geceler önceydi annem, büyük oğlunum diye geciktirdiğini düşündüğüm bana, oğluna, yorgun ellerinle sıcak kahve getirdiğin günler annem, onca sevenimin yanında bi ikimizin şahitlik ettiği geceler annem.
aşk denen tutsaklarda, yanılgıya düşceğimi bile bile sana el kaldırdığım günler vardı ya annem, kırılası vurdum duymaz eller annem yalanmış o eller annem, şimdi ben nerdeyim onlar nerde...
ama sen annem tüm bedenime ilik ilik işlemiş şefkatin,
ne bilirdim ki annem, boş kalacaktı ellerim soğuk, sessiz çığlık şahitliği yapacak gözlerinde,
bilemedim be annem, aldandım yanımdakilere, rüyaydı benim için hiç uyanmayacağım.
bu büyük oğlunun kabahati altında heybetli gözlerine bakıp teselli ettin ya beni annem, çocukluğunu yaşamamış gibi, beni saçlarınla oynatman yok muydu annem, özlüyorum giden herşeye rağmen...özlüyorum tüm heybetimle seni bitanem.
yazılcak o kadar şey var ki sana, bedenimden arta kalan yıllara ruhum yetmez aney.
bedenime işlettiğin inancın ruhuyla, ben senin için hep var kalıcam,
alıştırmıştın ya bizi yokluğuna arada bir, gün olurda gidersen ansızın annem,
yine gül olur mu, yine şefkatli ellerinle dokun bize, arkanda ruhunu paylaşan çocukların olacak, sana bakan ve seni hiç unutmayan,
offf boşversene annem nerden geldi bu gitmeler, fıstık gibi hatunsun, ablam gibi,
senden gizli eve attığım kızlar için bana göz kırpıp benden gizli onlarla konuşmaların yok mu annem sen bitanesin...
bana bahşedilen en güzel hediyesin bitanem,
dönelim özümüze aneyyy,
dünya bu gün sana bi hediye sunmamı bekliyor ya annem,
o dünyadan sana laik tek bişey bulamadım be annem affet beni,
yakışıklı, güzel gözlü oğlundan bi' yakarış...
seni herşeyden çok seviyorum...
