yemeğe oturulur ancak ellerin yıkanmadığı bilinmektedir(üşenme diyelim kısaca).tam o sırada tatlı annemiz , zihnimizi güzelce okur ve şu kutsal sözleri fısıldar : ''kalk ellerini yıka ''.ve siz kendinize gelene kadar eller,kollar çoktan yıkanır farkınızda olmaz.
bir işin ucundan tuttuğun yok. adam koyucak seni kapıya. güzelliğe de bir yerden sonra bakılmıyor.... bende ses yok...
-ver bana şu emre'nin numarasını bakim... (!)