Bazı çocuklar için, komşu teyzelerden gelen yemek, tatlı ve pastalar, evde annelerinin pişirdiğinden daha lezzetlidir.
Evlat, komşu da pişeni daha tatlı bulursa, anne de, komşunun çocuğunu daha mükemmel bulur ve görür.
komşu çocuğunun aslında ne yaramaz bir çocuk olduğu bilinmediğinden, komşu meclislerinde sevimli, akıllı ve zeki olarak nitelendirildikçe nefret edilen çocuktur komşu çocuğu.
oysa ki bu çocuğumuz mahalle maçlarında topa pis burun girmekte, misket oynarken çamur yapmakta, bıraksak bakkalı soyacak kadar hırsızlık yapacak kabiliyete sahiptir. ama gene aynı çocuk hayatın sırrını erken çözmüş olacak ki, eve misafir geldiğinde ders çalışıyor gözüküp, kitap okur numarası yapıp, misafirler gelmeden odasını toparladığından bizlere hep örnek olarak gösterilmiştir.
Bizde de bir Ebru vardı ki, sözde komşunun kızıydı ama ben nedense yıllarca hiç göremedim kendisini. Ebru hep ders çalışır, boş vakitlerinde kitap okur odasını toplardı. Ben ne yapmıyorsam kısaca Ebru o idi. Adını ebru koyduğum lahana bebeğin saçlarını bir gün tek tek yolunca Ben, Ebru gitti ve bi daha da gelmedi. Ah anne ah
o imrenilen komşu cocugunun ibnelikleri anne tarafından bilinmedigi için sinir eder adamı. ah bir bilse bir anlasa aslında kendi cocugunun mükemmel olduğunu.
