Anneler baş tacıdır o tartışılmaz ama bazen delirtirler. Mesela, koltuğa atılan giysileri görünce hız kesmeden, hayattan soğutacak kadar bağırması, telefonla konuşurken nolmuş nolmuş demesi.
evden uzun bir süre uzak kalması ya da bir ziyarete gitmesi ve geldiğinde bu evin hali ne demesi. e şimdi bir şey dicem* ne bekliyordun? hayır yani sen eve geldiğinde bıraktığın gibi mi olacak? ulan zaten sen evden gittikten yarım saat sonra o ev bir yerinden pisleniyor. sen bunu biliyorsun. öğrenemedin mi bunca sene? ben senin gibi nasıl bakarım eve? nasıl bir kafadır arkadaş ısrarla senelerdir aynı haller.
-anne çıkıorum ben.
+çöpü de at.
-e alıyorlar ya...
+oglum dediğimi yap sen.
-anne madem alıyorlar derdin ne senin benle?
+yan apartmanda ki kızla bakıştın sen geçen gün o kızı sevmıyorum ben. çöple görsün seni ana kuzusu desin. kızlar sevmez öylelerini.
-türün ne senin anne?
+anneyim ben anne elin yellozları seni kapsın diye yetistirmedim seni.
-ver şu çöpü allah aşkına ver.
+gelirken de yoğurt al emi.
-o babamın görevi malum elin yellozlarına sahipli olduğunu gostermek..
atmasana terlik! anne!!
