yaptığın banaysa öğrendiğin kendine şuranın haline bak (istisnasız 24 saat kullanılabilecek cevap veremediğim tek söz bende kullanıacağım sözlük bekle ve gör).
annelerce yapılan iğneleyici ve acımasız yorumlardan sonra en geleneksel bağlayış cümlesi de;
"sen benim çocuğum olamazsın yok!" şeklindedir ki düşündürür, hakikaten bu kılı kırk yaran ve herşeyleri (çöp kovası dahil) mutlaka örtülü ve evdeki her bişeyimn askeri nizam talimde olduğu annelerin evlerinde yetişip nasıl bunca dağınık ve savruğuz?
"yavruum! her sabah enkazdan çıkıyorsun gel bir kızarmış ekmek ye dinlen kuzuum." diye başlayan, "pasaklı seni! bak rıfkı amcanların kızı nurşen'e hiç sana banziyor mu?" şeklinde devam ederek bir anda eziyete dönen süreçtir. her evde yaşanır.
