göz patlatma vardır herkesce bilinen. çimdikle beraber gelir bazen, beraberindeki slogan ise ''sana evde sorarım ben''dir.
şaka lan şaka...
annenin en anlamlı bakışları hasta olduğunuzda dakika başı odanıza gelip; kah pişirdiği çorbayı içirirken, kah alnınıza ıslak bezler koyarken, kah size mandalina portakal soyarken gözlerinden boncuk boncuk akan kaygıyı gördüğümüz o bakışlardır.
yaş küçükken nispeten daha anlamlı gelen bakışlardır.
hiç unutmuyorum zamanında arkadaşımın onda kalma konusunda ısrarını jilet gibi kesmişti bu bakış. korkutucudur genelde. meşhurdur bu bakışlar arkadaşlar arasında.
benimki misafirlerin yanında birsüre bana doğru sabit bakıp daha sonra gözlerini mutfağa doğru yönlendirirdi.galiba çay koy demek oluyordu bu.
bazen anlamayarak sesli bir şekilde 'ne diyorsun anlamıyorum' dediğimde de gülerdi.
Sevgilimle tanıştırdığım da bir bakışı vardı yıllarca sordum ne geçti aklından diye söylemedi ketum sultan.
Evlendik biz sonra, kızımz oldu. Kızımın doğumunda camın arkasından bir bakışı vardı, ilk bakışını hatırlatmak istedim ama sustum.
Yine yıllar geçti, bir gün zincirlikuyu mezarlığında hanımın cenazesinde bakışları oldu. Bana baktı, kızıma baktı birde mezara baktı.
Hiç konuşmadık biz o bakışları.
Ben hala anlamadım.
Bir gün belki...
