Anne olunca anlarsınız.
Çocuğunun karnı doydukça kendini daha bir görevini yerine getirmiş gibi hissedersin. Çünkü bebeklikten kalan senin bakımına ve ilgine muhtaç olduğu duygusu kolay kolay içinden silinmez.
+anne ne yemek yaptın?
-karnıbahar var, pilav var, çorba var..
+pilav yicem ben.
-karnıbahar yemeyecek misin?
+yahu anne kaç yıllık oğlunum, ne zaman karnıbahar yediğimi gördün?
-olsun bak bi ye çok seveceksin, bu çok güzel olmuş hem.
+niye buna karnıbahar koymadın mı?
-saçmalama ya.
+pilav ver anne pilav.
-hiç yararlı bir şey yeme zaten.
+pilavda siyanür mü var?
-o ne be salak?
+anne geberdim açlıktan!
-karnıbahar yicen mi yemicen mi?
+ ...
kafasına yatmayan,yanlış yapdığınız bir olay neticesinde lafları arkası arkası yiyeceğiniz kesindir.
- oglum sende hiçmi kafa yok hiçmi düşünemedin.
- anne neyapayım oldu işde
- ya insan bir düşünür annem babam ne der diye
- anne kocaman adam oldum bazı şeyleride yapmama izin verin
- hah verdik işde ayıkla pirincin taşini
- anne ya sorun edecek bişey yok
- babası kılıklı şey ne olacak
- hakket babama benziyormuyum
- benzemez olaydın.
- asdfgasdfg
25 yıl oldu. hala bir problem oldu mu ben çok konuşurum ablam az.
ben haksızımdır ablam haklı.
ben kalp kırmışımdır, ablam kırmaz.
ben yanlışımdır, ablam doğru.
ben suçluyumdur, ablam masum.
ben özür dilerim, ablam dinler.
ben üzmüşümdür, ablam değil.
ben kırmışımdır, ablam kırmaz.
ulan anasını sattımın dünyasında bir kere benden yana olmaz mı annem?
ha dur, hakkını yemiyem. oldu. ama 1 kere.
bunu sadece feminizm duygularının kabarık olmasına veriyorum.
işin en acı tarafı ise ablam ın bana evlilik hususunda öğütler vermesi. üzücü.
en korktuğum ise, kendisinin aileme tadılmaz acılar tattırmasıdır. bu böyle biline.
allah ım sen bizim içimizi ferahlandır, sabrımıza kuvvet ver.
her kapıdan çıkışta arkadan bir "geç kalma" cümlesini yapıştırmaları
her şeye müdahale edince ve anne yeter ama deyince " banane ben kendi çocuğuma yapıcam istiyorsan sen kendi çocuğuna yapma!" bu laf üstüne bir şey diye bilir miyim, gol oldu. annem 1 ben 0.
yanlış birşey yaptığımda neden yaptın bunu diye sorduğunda verdiğim "işte" cevabına işte diye bişey yok işte diye bişey yok neden yaptın söyle diyen anneme sesleniyorum.
bunca yıldır babam işte değilmiydi.
içimde ukte kalmış.
zamanında söyleseydim bu cümleyi kitleyebilirdim.
Arkadaşlar uzun bir aradan sonra annemle olan çay maceralarımıza bir ikincisi eklenmiş bulunmakta. Hemmen yazıyorum:
Bendeniz yoldan yeni geldiğim için, annem her an uyuyabilirmişim gibi davranıyor ve olaylar gelişiyor...
-bonnie bak çay yapıyorum duştan çıkıpta uyuyayım deme sakın. koca bir çaydanlık yaptım.
+yok ya, hiç uykum yok benim yap sen içeriz.
-tamam bak yaptım sakın uyumak yok bak tekrar söylüyorum.
+kljşefdgkf tamam anne tamam dedim t-a-m-a-m.
