Çok isterdim anneme çiçek alıp koşa koşa gidip verebilmeyi. O hiç bilmediğim, hissetmediğim, hatırlamadığım kokusunu içime çekebilmeyi... Sesini duyabilmeyi... Verdiği özgüvenle ayakta durabilmeyi.
Çok isterdim hayata bir sıfır galip başlayıp yanında olabilmeyi. Tarifini gördüğüm, tadını bilmediğim kekini onun elinden tadabilmeyi,
diktiğini giyebilmeyi ...
Elini tutabilmeyi ...
Anne denildiğinde dua etmektense, ona sarılabilmeyi...
Çok isterdim.
ben de annesiz geçirdim çünkü garip anam, çilekeş annam uzağımda. ya da ben ondan uzaktayım. o yüzden. üzülmedim, öyle siksen duygsallaşmam ama çilekeş anamı bir görseydim güzel olurdu tabi.
ilk defa yaşadığımdır. içim garipsedi.
ama vefat ettiğinden değil -çok şükür-. onun iyiliği için. kendi annesinin yanına, tekirdağ'a gitti.
bugün anneler günü, önemli olan onun mutlu olması.
