başlarda ölüm kadar zor gelen, ancak daha sonra kendisine küçük bir tiyatro performansı sergileyerek o sigarayı annenle kahvenin yanında karşılıklı içmek çok güzel olan eylem.**
başıma gelen komik bir olaydır. annesi arkadaşımı telefonla arar ve sorar
- ahmet nerdesin?
- arkadaşlarlayım anne
- hoh yap bakayım
- hoh
- ağzın sigara kokuyo senin
- valla içmedim anne....
- tamam yavrum çabuk eve gel babanla bekliyoruz.
annemin burnunun narkotik köpeğini kıskandıracak kadar keskin olması yüzünden gerçekleştirmekte zorlandığım ikinci defada yakalandığım eylem. size bundan yıllar önce yaşadığım bir anımı anlatarak örneklemek istiyorum...
yıllar yıllar önceydi...üniversite 1nci sınıf bitmiş yaz tatili için bursa'dan yazlığa doğru intikal etmiştim...ilk günler gece geç gelmemin etkisiyle sigara içip içmediğim anlaşılmıyordu...birgün efkardan mı neyden tam bilmiyorum akşamüstü saatlerinde sigarayı yakmış eve doğru intikal ediyordum...her neyse intikali kayıpsız bir şekilde tamamladım. eve geldim ve olaylar gelişti...
a(annem)- snıf snıf...sen sigara içmişsin.(mesafe 7.12 m)
b(ben)- nerden anladın ya.(mesafe 6.10m. şaşkın)
a- anlarım ben var mı sigaran? benim ki bitmiş.
b- ekieki eki...var var..
annelerin nereden ne şekilde geldiği asla çözümlenememiş 6. his duyguları sayesinde çok da gizli kalamayacak durum. kokusunu alamasalar bile kahin edasıyla "nesnel olarak" yanınızda sigara ya da çakmak taşıdığınızı nasıl bildikleri sorusunun cevabı gizemini hala korumakta.
