çocuklarım her söylediğinde, tüylerimi ürperten kelimedir. henüz 3,5 yaşında olduklarından yalakalık amacı gütmemektedir efendim, arkasından hemen bir şey istemezler. sadece konuşma esnasında söylerler.
bir de "annecim, seni çok seviyorum" derler ki; içim erir akar.
Okul vakti geldi diye sesler beni anneciğim
Tombul tombul olsun diye besler beni anneciğim
Saçlarımı çözer, tarar
Beğenmez en güzeli ara
En sonunda verir karar
Süsler beni anneciğim
Sımsıcak sarılırım
Öpücüğe boğulurum
Ne küser ne darılırım
Hisler beni anneciğim
Büyümüşüm
Genç kız olmuş okumuşum
Çok da bilmiş belki avukat, doktor olmuş
Düşler beni anneciğim.