anneannem artık çok yaşlandı, aklı artık iyi değil. yemek yapmayı bırak, ısıtmayı unuttu ısıtamıyor bile.
ben de anneanneme ve anne tarafıma daha yakın oldum çocukluğum boyunca. babaannem tek yaşıyor ama aşırı cimri yahu.
Sahip olunan en güzel bağlardan biri. Benimkisi dünyanın en neşeli anneannesiydi bana göre. Gülmekten yemek yiyemezdik. Annem çalıştığı için zamanımın çoğu onunla geçerdi.
Kaybedeli 12 yıl oluyor. En ufak bir rahatsızlığı yoktu, Sapasağlamdı. indiği izmit-hereke otobüsü kendisinin geçmesini bekleyemeden üstünden geçip oracıkta can verdi.
12 yıl önce kaybettim, çok iyi niyetli ve saf bir hatundu rahmetli. Yaşamının son 6 senesini alzheimer Son iki yılını da yatalak geçirmişti. Hiç birimizi hatırlamazdı son yıllarında. 2007’nin Ağustos sonunda dedemi kaybettiğimizde gözlerinden sessizce yaşlar süzüldü. Belki de 55 yıllık hayat arkadaşının gidişini hissetmişti. Çok sürmedi 3 ay sonrasında onu da defnettik ahbap çavuşunun yanına.
Ayaklarını uzatarak namaz kılarken durduğu yönün yanlış olduğu söylendiğinde ayaklarının yamuk durduğunu ve bir şekilde kıbleyi denk getireceğini söyleyen kadın.
içime anamdan babamdan daha çok işlemiş insan.
onla ilgili ne görürsem mutluluğum artıyor.
şu anda bir arnavut türküsü dinliyoeum anneannemden izler var ve moralim yükseldi.anneannem bulgaristan türkü ama o yörelerin ezgisi olduğu için bu tarz söylerdi türküleri. https://youtu.be/yWKfgiJDZTI
türkü söylediğini belki benden başka kimse de duymamıştır ha.
ayrı bi severdi beni.
her tatil koşa koşa istanbul a gelir. beni kucaklar doğru izmit, e o cennete.
izmit in bi köyünde yaşardı köy de köy ama yeminle deseler ki istanbul u mu verelim sana 1970 lerdeki haliyle o köyü mü verelim.
düşünemem o köyü verin derim. o kadar işlemiş içime.
dedem ölmüş. hiç görmedim. oğulları ya askerde ya çalışmakta. o ara beni farketmiş ve tek kelimeyle yapışmış.
artık nasıl genlerim varsa bende köye, ineğe, ot kokusuna, yeşile serbestliğe hastayım. istanbulda doğmuş büyümüşüm ama içimde o köy büyümüş, benle beraber.
şimdi maalesef köylükten çıktı ama ben o çocuk beynimle gidip hala köy olarak kalabilen köşelerini buluyorum.
benden büyük olan akrabalara oraları gösteriyor, hiç bi yerde olmayan özel bitkilerini koklatıyorum. nevirleri dönüyor aaa diyorlar, evet eskiden kırlarda doluydu bu bitkiler.
ben çoğunu bunlara anlatmaya uğraşmadan görüyor, izliyor, yiyorum.
benim servetim onlar. zaten çoğu zaman anlatsamda ilgilenmiyorlar. para pul işlerine dalmışlar. umurlarında değil.
aynı evde yaşamamıza rağmen günaydın demediğim kişi. kendini beğenmiş, yemekten başka derdi olmayan, herşeye laf eden, hiç bir şeyi beğenmeyen bir tip. bir de yabancı dil öğretmeni. insanın karakteri olmayınca ne fayda.
Eskiden anlatırlardı
Bi komşuları varmış. Yatalak yaşlı bir kadın ve iki çocuğu,biri kız biri erkek.
Cocuk kiza tecavüz edermiş,yaşlı kadın hep duyarmış sesleri ama hicbir şey yapamazmış.
Anneannem de bunu bilirmiş. Kadının başına gider "Bi çocuğun diğerini s..yo" der dururmuş.
Evlat katili bi anneanneden zaten ne beklenir.
Allah belani versin anneanne.
Herkesin anneannesi kendine iyidir. Seninki de iyidir. Anneanneler kötü olmaz,olamaz. Babaanne desen hadi neyse bir derece.
Annneanne yeri hiçbir zaman doldurulamayacak kişi.
Kaybedeli 8 sene oldu. Onun son halini unutamıyorum. Bir anda kalp krizinden kaybettik. Hayatı boyunca yokluk ve izdirap çekmiş kadin kimseye muhtaç olmadan yerine yerleşti. Dedem arkasından perişan oldu.gencliginde cok dövermiş. Anneannemin ölümü değildi acı olan ,bir ömür acı çekmiş bir kadının gun yüzü görmeden olmesiydi. O gittikten sonra hic bir sey eskisi gibi olmadi.
Yakında, aramızdan ayrılacağını biliyoruz artık. Yemeyen, içmeyen, konuşmayan, usul usul Ağrılarıyla başetmeye çalışan, sevgi ve şefkat şelalesi Bilge kadınla ayrılığa hazır değiliz, asla da olmayacağız.
Hayata duruşundan, asaletinden, şahane yüreğinden, bilgeliğinden, zerre kadar bile geçmişse genlerime, kendimi dünyanın en özel insanı hissedeceğim Fikriye Sultan...
Acı çekmene, inlemelerine, feri kaçmış gözlerine bakmaya dayanamıyorum artık.
Seni dinlemekten mahrum kalmak içimi acıtıyor.
Huzurla uyumanı istiyorum artık, bencillik yaparak, " bizimle kal" demeyeceğim!
Yaşattığın herşey için teşekkür ederim anneannemmm...
Yeri doldurulmayacak olan. Kıymetini bilin. Gidin gidin öpün.yetmrsin bir daha öpün.
Bugün beni bırakıp gideli 26 sene okdu. Of of offff. Yaşanmaz diyordum. Yaşanıyor hep bir yanın eksik. Yaşamak denilirse tabii.
Beni ben yapan duygularımı geliştirmemi sağladığın için, benim anneannem olduğun için, hep göğsünde olmama izin verdiğin ve hep arkamda destek olduğun için... Varlığın için her şey için çok teşekkür ederim.
onsuz ikinci ramazan bayramı. zaman ne çabuk geçiyor ve bugün ne kadar da sıkıcı bir bayramdı. yazarların iyi bayramlar dileklerini okurken birinin anneannesiyle olan diyaloğuna denk geldim. onunda anneannesi alzheimermış. önce alzheimerı düşündüm, sonra yaşadıklarımızı ve en son anneannemi... sonra bu başlığa gelip yazılanları okudum. bir girdiye (#34844248) denk geldim. gözümün önüne üniversiteyi kazandığımı öğrendiğim an ki yüz ifadesi geldi. içinde zıpladığım prefabrik evin sarsıntısından uyanmış, korkmuş, sadece ''aaa!'' diye çığlık atıp zıplayan, bir anda durup ağlayan torununun söylediklerine algılaması gitmiş kulaklarıyla anlam vermeye çalışan o masum, ürkek hali geldi gözümün önüne...
bugünün neden sıkıcı olduğunu o an çözdüm. ilk defa ne bayram için birine gittik ne de birileri bize geldi. bomboş bir gündü bugün...
ah unutmadan... son torunun fakülte bitirdi anneanne. son yavrunun da kafasına o masa geçirildi * tıpkı diğer torunların gibi onun da fotoğrafları pek güzel çıktı ama kader işte aynı masa onun da kafasında yerini aldı.
Allah'ın belası kanser yüzünden kaybettim ve kaybettikten sonra psikolojim çok bozuldu, ne güzel günlerdi onun yaşadığı zamanlar.. Değerini bilin böyle güzel ve çoğunlukla tonton olan anneannelerin.
Emekli bashemsire idi ben kendisi ile tanistigimda. Gunde 3 paket sigara icerdi. Herkes saglikcisin sen bari yapma derdi. O da bana bugune kadar sigaradan hic hasta gelmedi derdi. Borek yapardi, her gun. Belki biri gelir diye. Tatli eksik olmazdi. Kahkahalari doldururdu evi. Dedemle raki masasinda raki icmezdi ama bardak bardak elma suyu icerdi dedem yalnizlik cekmesin masa da diye. Hee gun programi belliydi. Kalkistan yatisa. Bir gece onceden saat saat dakika dakika planlardi.
Yas 18 ilk arabami almisim.
- ananeeeee, anannneeeeee
Bakti balkondan. Bos bos.
+ kimsin sen?
- anane benim serkan.
+ cocugum benim serkan im 5 yasinda.
- ananem benim yahu saka mi yapiyorsun.
Bir duraksadi dusundu. Komsu cemile teyze de balkon dabona da bakti bos bos. Burada nerminler oturuyor sen kimsin dedi. Cemile teyzeye bak deyip gidip aldim annnemi getirdim. Ertesi gun doktora gittiler. Alzheimer baslangici dedi. Her gun yeniden basliyordu adeta. Sonradan toparladi 1-2 yil icinde. Hic etkisi kalmamisti. Normaldi. Pikniklere giderdik. Eglenirdik. Cok guzel sarki soylerdi. Vefa borcumun en ust mertebesinde zaten dedem de anneannem de. Dedemle 16 yasindayken tanismislar 18de kacmislar. Anneannem 88 dedem 90di vefat ettiklerinde. 1 yasti aralari gidisleri de oyle oldu.
Anneannem 12 eylul 2015
Dedem 12 eylul 2016
Dusunun lan dile kolay 72 yil beraber yasamislar. Insan o kadar yasamiyor bile.
Bir gun kavga ettiklerini, bagristiklarini gormedim. Her gun cicekle geldi dedem elinde o derece.
annenin annesidir, bende anine, anane, anne, Fatoş, yavrukuş, fatosum, gii hatta bazen davarligim tutarsa delü oğlan bile oluyor.
yılbaşında ben geleceğim diye aldıklarınin yanina 1/2 kilo kaburga almis, benim gelmeyecegimi öğrenince o gelince yaparım diye buzluga atmis.
kimseye yapmamis yaptirmamis.
geldim, Geldigimden beri kuzeni dayisi teyzesi eksik olmadi evden. simdi yaparsam oğlum kana kana yiyemez diye yine yapmamış.
bugun hava buz gibi, mutfakta petek yok bizim bir de. televizyonda başından hic kalkmadigi hint dizisi.
mutfakta suyla bir seyler yapiyor. gittim napiyon yavrum demeye. diziyi birakip kis gunu suyla ne ugras bu.
buzluktan kaburgayi cikartmis buzu çözülsün diye suya batirip batirip cikariyor buzlu poseti. ayirmaya çalışıyor.
napiyon elin usumuyor mu dedim gulec gulec bak yavrum kaburga aldiydim sana firina sureyimde ye, unutmusum cikarmayi aksamdan daha ne zaman böyle olcak ev diyor
:D boyle ev dediği misafirsiz yani. kana kana yedirtcek ya :D
anam nasil mutlu nasil mutlu :D sanki aclik grevinden cikartcak beni ne bu mutluluk :D
artik böyle oldu annem 2 meyve fazla yese, ben marketten bir paket sakiz alsam, cekirdek alsam, dayim 2 bira icse mutlu oluyor kadin. yaşlılık baskalarinin iyiligi onun mutluluğu oldu iste .
benim de onu mutlu edebildiğim tek konu yaptigi yemekleri istahla yiyor olmam iste :D
aldigim cekirdegin de cogunu kendim yiyorum zaten :D
bide ciplak seytan koynuma girince onlari unutcakmisim oyle diyor.
ilginç de kadin hayal dunyasina bak amk :D
it gibi celliyormusum bazen oyle diyor :D onu da azaltmam lazim da iste artik hint dizisi kusacam ne yapayim.
televizyonda kanal 7 bozulsa intihar eder diye korkuyorum.
