senden bana kalan tek şey o ipiri yemyeşil gözlerin...
nasıl güzel bir kadındın sen. baktığın her yer bakışınla güzelleşirdi...dupduru tenin, güldükçe yüzünde beliren gamzelerin... o kadar güzeldin ki senin için nelerden vazgeçmediler..sonunda bunlardan biriyle evlendin..o çok yakışıklı ve herkese hükmedendi. dedemdi işte.. yıllarca bütün malını mülkünü harcadı senden başka kadınların yolunda.seni sevdi mi?bilinmez..güzeli aldı ya onun için o önemliydi ve isteğine kavuştu,bitti. sen o güzelliğinle öylece yapayalnız kaldın...o gitti,sen kaldın. erken yaşta ölüşün belki de yıllarca çektiğin acılarını bitirdi.ama arkanda kalanlar sensizliğe alışamadı. erkenden gidişine,giderken çektiğin acılara... şimdi anneanne dediğim zaman geride, yapayalnız kalmış yemyeşil ve hüzünlü , her an ağalayacakmış gibi bakan bir çift gözle, upuzun kahverengi sırma saçların gelir aklıma...
cennet olsun yolun...
hep sinirlendirirdim onu, o da beni sinirlendirirdi tabi, altta kalır mı?
deli derdin hep, kıçında var bir kül deliği derdi. ondan bana kalan tek hatıra bu değil tabi.
çok güçlü kadındı be sözlük, sabah tarlaya giderdi, akşam hayvanlara bakardı, öğlen eve gelip yemeği hazırlardı, akşam yine yemekler ondandı. ama dayanamadı bünyesi bu kadar yüke, bir gün felç geçirdi, ondan sonra da toparlayamadı kendini.
çok konuşurdu, ama çok da güzel konuşurdu, anlatırdı sürekli.
sağ eli tam olarak düzelmediği için sürekli gizlerdi sol avucuyla onu, gel be gezdireyim seni dediğimde, yok be çocuk, bu halimle nasıl gezerim diyordu.
telefon sonra, 11,08,2007, yetişin dediler, annem ölüyor.
gittik, yetişmiştik ama , sadece cenazesine yetişmiştik.
üstüne beton zemini koyduklarında haykırdığımı hatırlıyorum, yapmayın, tek eli sakat onun demiştim, o gece onun yatağında uyudum, gece kapıdan girdi, yapma be çocuk dedi, ağlama dedi, o kadar uzağında değilim, şurda yatıyorum dedi, ordan ev de gözüküyor dedi, üzülmek yok bir daha tamam mı dedi, tamam dedim, ama elimi tutmadan gitti, anneannem severdi beni, neden elimi tutmadı ki?
kızdırsana beni yine, deli diyim ben de sana, çocuk de ara sıra, olmaz mı anneanne?
beni ''melekler her zaman her yerde olamayabilir bu nedenle tanrı anneanneyi yarattı '' sözünün doğruluğuna inandırmış büyük melektir. minicik ve yumuş yumuştur. iyi ki varsın anneanneciğim.
bir tanem canım hayatım o benim. en sevdiğiniz yemeği bilir, sen geldiğin zaman hep onu pişirir divanda uyuduğunuz zaman üstünüze battaniye örter. bazen senin ümüğünü sıkarım der ama çok seversin o tombik göbeğine yatmayı. allah uzun ömür versin anneanneme ben onsuz naparım.
herkesin anneannesi candır. hepsinin ellerinden öperim. ancak burada ben benim anneannemden bahsedicem size biraz. istemeyen okumasın baştan söylüyorum. okumayıp da "bize ne senin anneannenden lan!" diye gelirseniz de cevap bile yazmam zaten.
kendisi -öğrenebildiğimiz kadarıyla- yörük kökenli bir sülalenin aydın'a göçtükten sonra orada dünyaya gelmiş bir ferdi. o geldiğine geleceğine pişman mıdır bilmiyorum ama sayesinde ben buradayım ya, canımı istese canımı veririrm ona. ki zaten bu canı da bana veren bi anlamda o zaten. 15 yaşında evlendirmişler rahmetli dedemle. dedem 30 yaşında falanmış galiba anneannemi aldığında. dedem bir terzi kalfası(evet 30 yaşında usta olamazmışsınız daha. halen kalfa). iyi bir eş ama alkolü sigarası çok. ha dayağı eziyeti yokmuş pek. ayda yılda bir belki ama bu bile o zamanlar için mucize. nihayetinde köy yeri.
dedem çok iyi bir adammış ama biraz rahat bi adammış. canı istediğinde çalışırmış, istemediğinde çalışmazmış. anneannem ise 4 çocuk,tarla,ev işlerinin yanında bir de hasta kaynanasına bakarmış. o kaynana ki yaşarken de ölüm döşeğindeyken de "gelinim de gelinim" demiş hep.
dedem ben çok küçükken felç oldu. sonra yatalaklıktan kangren oldu. iki bacağı kesildi. iki bakağı olmayan ve felçli bir insan düşünün. işte benim anneanem denen mübarek kadın dedemi tam 20 yıl(evet 2 değil yirmi) sırtında taşıdı. altını temizledi. yemeğini yedirdi. "of" demedi mi? dedi tabii ki. "bıktım senden " de dedi çok dedeme ama ona bakmaktan hiç vazgeçmedi. ve sen ben baksak 3-5 yıl yaşayacak o insanı tam 20 yıl yaşattı.
şimdi kaç insan bulabilirsiniz buna katlanabilecek? daha bir grip olduğunda "öpme be bana da bulaştıracaksın" diyor insanlar sevgilisine.
anneannem'in ölmesinden çok korkuyorum. ama içim rahat zira -allah bilir tabii ama- bu dünyada gün yüzü görmeyen ama bir canı yaşatmak için kendini çürüten, imanını ibadetini hiç aksatmayan güzel anneanneciğimin yerinin cennette çoktaaaaan ayırtıldığını bilmek rahatlatıyor.
maaşının yattığı gün çekilmesi gerekli olduğuna inanan ve gün ortası film keyfini bölüp maaşını çekmeye gittiğin, bir de yaşı başı hastalığına bakmadan ben giderim zahmet etme diyen cici tonton...
sataşılası kendine has kokusu olan kandırması gayet kolay fakat gizlediğiniz özel eşyaları en kolay ortaya çıkarabilen annenizin annesidir.
genelde televizyon kumandasını elinden bırakmaz kadın programları izler bu kişiler masajdan acaip hoşlanırken romatizmadan şikayet ederler,televizyonu bozma eğilimleri vardır. çok bilmişlerdir tecrube konuşuyor burda edasıyla tombul elleriyle habire bir şeyle uğraş halindedirler.geceleri genelde uyanıp çişe kalkarlar ortalıkta dolanırlar. kızartma yapar büyük çoğunluğu hamur işi vs olsun. elleride genelde tombul olur ne hikmetse. sabah daha karga kakasını yemeden uyanıp sizin çok uyuduğunuzdan şikayetçi olup "gece otur sabah uyu" diye klişe cümleler kullanırlar yine de sevilirler.
doğduğunuz yıl vefat etmişse eğer annenizin yıpranan sinirleri tahammül sınırını iyice aşağıya çeker ve en ufak yaramazlıklarınızda dayak yersiniz, aşırı tepkiler alırsınız. annenizin şu anki pamuk haline şaşıp kalırsınız çünkü çocukluğunuzdaki anne hep kızgındır, kabustur. ekstra olarak da hiç anneanne tarafından sevilmeden birilerinin anneannelerine sırnaşarak yaşarsınız.
1 ay önce annemin de terfi ettiği sıfat. yalnız bebek doğup kucağına aldıktan sonra "ulan ben anneanne olmaya hazır değildim" demesi ayrı bir ironiydi. neyse ki alıştı. *
keşke bir kere görebilseydim seni.
anneanne ne demekmiş, nasıl denilirmiş, bunu yaşayabilseydim keşke.
keşke göçüp gitmeseydin bu diyarlardan bu kadar erken.
keşke torunların olduğunu; her akşam sana gönderdikleri dualardan değil de, pamuk ellerini öperken bilseydin, hissetseydin.
keşke...
annaanee...
*yediği şey ne olursa olsun boğazından geçmediği için yarısını bize getiren.
*zararlı olduğu için patates kızartmayan, ama bana dayanamayan ve her seferinde eşşek sıpası diyerek kızartan..
*onun deyimiyle 'ganseröcen' madde olduğu için cep telefonlarımızı kapattıran, bilgisayarlardan uzak tutan..
*deli gibi araştırıp, bize GDO'lu hiçbirşey yedirtmeyen..
*biyerimiz ağrıdığında yada hasta oldugumuzda 'ağrıların bağa gele yavruuuum' diye ağlayandır..
Anaaaanedir, candır..
bir insan bu kadar tombiş ve şeker olamaz. kendilerinin en sevdiği şey samanyolu tv kısa dizilerini takip ederek, söylene söylene izlemektir o dizileri.
