Bugün bize gelecekti ama vazgeçti.
Çok severim kendisini. Allah , uzun ömürler versin. Son bir kać yıldir alzheimer başlangıcı yaşıyor. haplarını içmeyi de unutuyor haliyle. Sonra bir şey söylediğimizde " bir şeyim yok benim " deyip çemkiriyor.
Karadenizli olmasındaN mutevellit hayat dolu bir de.
Geçenlerde mahalledeki kızı küstürmüş.
- 1500 ' e aldım bu telefonu.
+ kız sen kendin o kadar etmezsin.
Iste benim anneannem boyle bir kadin. Onu seven boyle seviyor zaten. Herkesi alıştırmış.
Bu arada zorluklarla yaşamış.
Teyzemi yeni doğurduğunda daha annem 2.5 yaşındaymış. Annem kapının önünde düşmüş. Koşayım derken dikişleri patlamış. Çok kan kaybetmiş. Bayılmış o gün.
Sonra 3 yaşındaki kızı yanarak can vermiş evde. O yaşadığı en büyük acıymış sanırım. Su almaya gidiyor. Çocuk uyanıp çırayla evi yakıyor. O gelene kadar ölüyor. Hala anlatırlar " çok güzel bir çocuktu " diye. Dedemin kardeşi bile sayfalarca şiirler yazmış bu göremediğim teyzem için.
Karı - koca hep fabrikalarda çalıştılar senelerce. Emekli oldular.
Dedemi de 13 sene önce kaybettik.
Akciğer kanserinden öldü. Annesini de geçen yaz kaybetti anneannem. Menenjit olmuş. Çok ağladi. Kaç yaşında olursanız olun " anneniz " öldügünde başka bir şey oluyor demek ki. Öyle işte anneannem , iyidir. 5 vakit namaz kılar. Çocuklarına destek olur her zaman. Güçlü kadın. Çok güçlü. Erken yatar , erken uyanır. Her şeyden tasarruf ederken bolca para verir torunlarına. Ben onun adinın sonuna " sultan " ı ekliyorum. Pek bir hoşuna gidiyor.
Bir de gidince çok özlüyorum. Eşimin de anneannesi var ama eşimle bile ilgilenmiyor. Bırakın beni sevmeyi kadın kendi çocukları içinde bile ayrım yapıyor. Suratsız. Cadaloz. Ve bunlara rağmen kendi anneannemden daha çok görmek zorunda kalıyorum. Anneanne, herkes için aynı şeyi ifade etmiyor demek ki.
Bugün aramızdan ayrılışının sayamadığım bilmem kaçıncı yılı. Çok özlüyorum beni bu günlere getiren kadını. Anne doğuran demek değildir her zaman. Anne büyüten demektir. Yanınızdayken kıymetini bilin anneannenizin.
Bugun veda ettigim. Arabaya binene kadar camdan bakan. Yeri geldiginden anneden daha tatli daha sicak ve daha yakin gelen. Her ne olursa olsun kiyamayan. Iki bardagi yikamaniza yoruldunuz sanan ve bu yuzden kendini mahcup hisseden. Mukemmel yemekleriyle bayram ettiren pamuk gibi yumusacik kalpli insan.
Kaybedeli 15 sene oldu. El kadardım kaybettiğim zaman. hala anneanne lafını duydugumda canım yanıyor,gözlerim doluyor,yaralarım deşiliyor yoklugunda dizlerimi çekip 2 büklüm olup ağladığım yegane melek yüzlü, dünyanın en iyi kadını. Yokluğunun içinde açtıgı boşlugu asla dolduramayacagım.
Çok özledim ulan.
uzun zamandır bulaşık makinemiz bozuktu. bulaşıkları elde yıkamak durumundaydık. e anneannem yaşlı olduğu için ihale bana kalıyordu tabii.
yakın zamanda makineyi yaptırdık ve ilk defa bugün deterjan meterjan aldık tekrar bulaşık makinesi devrine geçeceğiz; ben de elde yıkama derdinden kurtulacağım tabii. nasıl sevinçliyim anlatamam.
makineyi yerleştiriyorum, başıma dikildi, o benden de keyifli,
hah köfte seni yırttın artık elde yıkamaktan, ohh kebap valla çayları içelim bardakları da koyarsın sen şimdi minvalinde konuşup duruyor kendimi alemin çakalı gibi hissetmeye başladım. bulaşık işinden yırttım ya sanki köşeyi döndüm. canım anneannem ya. *
çakal. *
canımın yarısıdır..
şu an ki hali ve yarınlarında ki o üzen beklenti, zamanlı zamansız gözleri doldurmaktadır..
hislerimin yaşadığı son insandır..
can'dır..
Genelde zengin çocuklarinin, apartman cocuklarinin, eli topraga degmemis cocuklarin annelerinin annelerine denir. Biz yıllardir ''nene'' diye bildik soyledik.
Ben anneannemi 12 yaşında tanıdım. Dedem olacak herif yıllarca annemi evlatlıktan reddetmisti.. Bu yüzden anneanneme çok geç kaldım. Bir o kadar da çok erken veda ettim... Yeryüzünde meleğin sıfat bulmuş hali gibiydi, çok çekti ama insanlığından bir şey kaybetmemişti. Bilmem bilir misiniz kumuk dilini ama az biraz araya karıştırdığı kumukça ile konuşması hala kulaklarımda. Daha küçüktüm ama korkmadım cansız bedeni yıkanırken ona son kez dokunmak için ben de vardım. "Artık büyüdüm anneanneme güzel yemekler yapabilirim sadece şu üniversiteyi kazanmam lazım sonrasında kaçıp kaçıp yanına gideceğim ve pamuk yanaklarından öpeceğim" derken cansız bedenine son kez dokunma derdine düşmüstüm. Soğuk bir kış günüydü ama yüreğimin yangınından hiçbir şey hissetmiyordum. Daha yeni kavuşmuşken veda vakti erken gelmişti kapımıza... Cenazeni ve o müthiş topluluğun olduğu günü ve normalde hiç umrumda olmayan insanların, seni belki de bir kaç kez görmüş insanların yakarışlarını unutmayacağım. Arkandan sarıldığım yerdeki toprakların kokusu hep sana beni anımsatacak. Ben sana tam anlamı ile hiç veda edemedim güzel yürekli kadın, affet beni kabullenemedim hala gidişini bu yüzden ziyaretini aksatışım... Büyüdüm, bana emanet ettiğim annemin ellerinden tutacak yaşa geldim. Görüyorsan eğer beni ya da duyuyorsan kızını terketmeyeceğim diğer insanlara rağmen tutuyorum ellerinden bil...
olanca eblehliğimle kendi kendime susup otururken tatlı tatlı gülümseyerek beni izleyen, onlarca yıla rağmen hala güzel olan kadın. yahu neyime o kadar sevgi dolu bakıyor tövbeler olsun. ben olsam bakmam öyle.
bir de biraz delifişek birisi. harçlık verir, almayınca sütyene sıkıştırır. zorba ve tatlı.
