torunun üzerinde linkin park t-shirtü vardır.
+bu adamlar kim böyle?
-linkin park anneanne.
+napıyo bunlar?
-şarkı söylüyorlar.
+ne diye giydin, ne işleri var?
-seviyorum anneanne.
+hangisini?
-hepsini ama en çok bunu. *
+git çıkar kızım!elin adamları.
canımdan çok sevdiğim ananemle aramızda geçen diyalog:
a:ananem
b:ben
b:anane ben akşam geç geleceğim biliyorsun şenlikler var ya bu hafta akşamları konser var hep.
a:iyi bakalım eğlen. peki konserlere hangi sanatkarlar geliyor?
b:valla saadettin kaynak ve zeki müren gelecekmiş ama hasta oldukları için onların yerine mor ve ötesi geliyor.
--gönül yarası degil mi bu?
--evet annane...çok ödül aldı bu film
1 saat sonra....
--bu adam kızını bırakmış gitmiş,yazık degilmi...hiç ödül alabilecek bir film degilmis bu
--dogru valla annane
televizyonda zaping yapılmaktadır.
-kalsın o yakışıklı bakim
-anneanne bırak, boşver
-niye? ben bilmem dimi?
-yok öyle demek istemedim
-dedin ama
-torunum yaşında nereden bilicem dimi
-yani biraz öyle
-adı ne?
-enrique iglesias
-ne bi daha de bakim
-enrique
-soyadını söyle
-iglesias
-aaa babası topçuydu bunun
söylediği doğrudur, süper anneanneyle laf yarışına girilmez.
anneanne maalesef ölüm döşeğindedir. hastaneye hergün gidilir ve artık bilinci neredeyse kaybolmuştur. yatakta yatıyordur. kız arkadaşla birlikte odaya girilir.
- anneanne bak kız arkadaşımda geldi seni görmeye
+ "allah razı olsun" der ve bu ondan duyduğum son söz olur. (bkz: ruhu şad olsun)
-dersin yok mu niye oturuyorsun sen
-eööö yok dersimiz
-e oturma kalk ev işi yap toz al cam sil bak camlar leş gibi
-besleme miyim yahu ben bu evde. annem yapsın o oturuyor hep
-bok vardı da doğurdu annen seni. böyle mi olur evlat anasına acır babasına acır hedede hödödö
-(ters bakış)
-ne var çipil göz? laf da ettirmez kendine
Parkinson hastası bir anneanne ile girilmiş bir diyalogtur ve gercektir.
Sahne:Ev
Kişiler:Üniversiteyi kazanmış torun ve anneanne
Torun kişi: Anneanne ben falanca şehre okumaya gidiyorum.
Anneanne:Tamam,gelirken iki ekmekte alıver.
Torun:????Tamam anneanne.
Bu sırada artık bavullar kapıya konumuştur ve kahramanımız olan torun kapıdan çıkmak üzere iken anneanne gelir ve bir anda yaygarayı kopartarak kahramanızın annesine bağırır.
Anneanne: Nalaaaaaaan koş kız kaçıyor!
Torun:Karın ağrısı ile yola çıkar.
erol taş'a sayıp söverdi anneannem. film ilerledikçe küfürün dozu iyice artar, oynadığı role falan değil direkt olarak erol taş'a küfretmeye başlardı.
rol icabı - icap kelimesinin de sadece rol kelimesiyle birlikte kullanılması da enteresan - öyle davranıyor, aslında böyle kötü bir adam değil, cüneyt arkın da 8 adamı birden dövemez zaten dedikçe reddederdi söylediklerimi. hayır derdi, biliyorum ben, kötü o. ikna edemezdim hiçbir zaman. erol taş'a edilen küfürler ısrarlarım artınca bana da yönelmeye başlayınca kaçardım hemen. ne güzel günlerdi.
memlekete her gidildiğinde büyükanne ister ki dizinin dibinden ayrılmayasınız, kendi evinize bile arada gidesiniz. ee bilir kalamayacağınızı da, ne bahane uydursun, yaratıcılığını kullanır;
-hadi büyükannecim çıkıyım ben, bak annem küsüyo sonra bana.
+(acı dolu bir ifade) ah ıhh bacaklarım git kızım git sen bana bakma. yaşlılık işte, gözü körolsun, bir evde bir başına. **
-hııı, napsak ki annemde bekliyo. *
+ * git sen git, karank girdi geçer şimdi.
- ***
e daha gidebilirmiyim canım ciğerim,karank ha? kramp olmasın o büyükannem, sen öyle söyle, seni çok seviyorum ben.
pek diyalog olmasa da.
anneanne mutfağa doğru giderken ayağıma takılır. düşecek gibi olur ama toparlanır. bana döner ve şunu der "başım döndü az önce". şimdi nasıl yemezsin bu anneanneyi?
akşam vakti yoldan gelmiş, valizini boşaltıyordur. lakin odası ananenin kullanımına bırakılmıştır. dolapta, ananeden kalan tek boş rafa 3-5 bir şeyler tıkıştırılmaya çalışılmaktadır. anane o sırada namazı bitirmiş, gözünü a.v.ye dikmiş, gene o "memnuniyetsiz" bakışı atmaktadır...
aa: napıyon sen?
av: 1-2 eşyamı dolaba yerleştiriyorum anane.
aa: neden?
av: valizi ortada sevmiyorsunuz. boşaltayım da ortalıktan kaldırayım diye.
aa: niye yerleştiriyon?
av: nassı yane?
aa: nasıl olsa gidecen gene.(en az 1 hafta kalınacaktır oysa) hem ben o dolapları kullanıyom. sen onları koyunca bana yer kalmıyor. bak oraya tülbentlerimi koyuyom, kitaplarımı koyuyom, bluzlerimi koyuyom. sen eşyalarını bir torbaya koy da yukarı (teras - evin buçukuncu katı) koy, olma mı?
av: peki anane... (ananeyle tartışmanın anlamsızlığını bilenb a.v. kalkar, gider, gözüne kestirdiği 3-5 torbayı alıp gelir. eşyaları yukarı taşıyıp bir hale - yola sokma planı yapmaktadır. eşyaları gerisin geri valiz ve torbalara doldurmaya başalar...)
aa: napıyon sen?
av: eşyaları topluyorum anane.
aa: neden?
av: (!) sen az önce dedin ya "ben kullanıyorum bu dolapları, eşyalarını torbaya koy" diye.
aa: (ağlamaklı sesle) ben öyle demek istemedim.koy eşyalarını oraya geri ühüüü ve de bühüüüü
av: ananem, sen rahat rahat kullan dolabı, bak ben bunları yukarı götüreceğim, orda eski dolap var ya, oraya yerleştiririm.hem dediğin gibi, ben nasıl olsa çok kalmayacağım.
aa: sen bizi bu evde istemiyon. ondan böyle yapıyon...ühhhüüüü ve büüüühhhhüüüüüü
av: anane nerden çıktı şimdi? ne alaka? ben sadece senin dediğini yapıyorum. yapma gözünü seveyim, ağlama noolursun...
aa: koy eşyalarını geri, gidecem ben bu evden...(hala ağlıyor)
av: ananem, saçmalama.otur kızının yanında bak, rahatın yerinde, ben gidecem, annem yalnız kalıcak, yapma anane...
aa: sen bizi istemiyorsun (tutturdu yaa) koy eşyalarını yoksa giderim!
av: (anasının evine gidecek sanki!) oraya o eşyaları geri yerleştirirsem ben de nağmerdim. dediğini yapıyorum sorun, yapmıyorum gene sorun. ben-sizin-burda-kalmanızı-istiyorum! rahat ol bi yahu!
aa: uuuaaaahüüüüüü üüüühüüüüüü ve bbbbüüüühhhhhhüüüüüüüüüüü....
...
a.v. pes eder. bozulan sinirleri iyice kontrolden çıkar. bir şey söylemeden evin tek boş yeri olan terasa çıkar, hırsını alana kadar oturur ağlar. kabak akşam başına patlar. alışılmıştır. hoşgeldin dünüm! ********
g:anneanne bak maç varmış bu gece unuttuk bayram telaşına.
a: * aa evet kız bak unuttuk.
g:...
a:ayyy ayyy ayy
g:anneanne noluyo ya?
a:ayy ayy!! bak düşürdü çocuğumu pe...venk! ay bak sakatlanmaz inşallah şimdi bak bak!
g:anneanne tamam sakin ol *
a:napiyim kızım heyc... * ayy ayy bak tüü reziller, kız nerdeyse ortasahayı geçemiyolar nasıl gol atıcaklar bunlar! ben bile vururdum ordan...bu şerefsizler yenmese bizi bari...
g:yirim *
üniversiteyi bir sene uzatan arkadasin son senesi anneannesiyle girdiği diyalog:
+bak kizim nisanda diplomayı alıyosun geliyosun artık eve
-anane diplomayı nisanda vermiyolar ki
+iyi. dönerken bir de damat getir. bak buldun buldun, bulamadın evde kalırsın.
-piki.
anneanne, hasta olmasından mütevellit splerde kalacaktır bir süre. sıkıcı bir akşamdır, televizyonda hiçbir şey bulunamayınca entel dantel bir belgesel kanalı açılır. o sırada kılsız tüysüz maymun cinsinden acayip bir mahluk gelir ekrana.
uzak gözlüklerini takmayan anneanne: "kim" bu!?
sp: valla tanışmadık kendisiyle, heheh..
aa: dalga mı geçiyon sen benle?
sp: eveeet, taşak geçiyorum hatta. (istemeden kaçar ağızdan)
aa: (anneye seslenir) s..! nerde kız benim terliğim?!
sp: (gachayım) valla billa istemeden deyiverdim anaaaneeee..
anneanneyle beraber yaprak dökümü seyredilmektedir. yaprak dökümünde necla kızkardeşi leyla nın kocası 'yeni nesil nuri alço' oğuzla kaçmıştır. anneanne reklamları bile yorum yapmadan seyredemeyen bir bünyedir. bütün dizi boyunca da yorum yapmıştır.
a-tüh reziller böyle iş olur mu ne kadar ayıp.
t-anneanne bu kadar sinirlenme bu sonuçta bir dizi.
a-ama söylesene böyle terbiyesiz dürzülük olur mu?
t???hahahaha...
a-kızım bu halin ne kemiklerin sayılıyor zaten biraz ye allahaşkına.
t-ya anneanne ben o kiloları verene kadar neler çektim biliyor musun sen? boşuna ısrar etme yemicem o börekten.
a-kızım bak seni bu halinle kimse beğenip almaz bak beni dinle kadın dediğin biraz etli butlu olur.
t-ya alala beğenmeyen küçük oğluna almasın çok ta umrumdaydı bi kere ben kendim için verdim bu kiloları. sağlıklı beslenmeye çalışıyorum.
a-bana bak bacakların yarma gibi olana kadar yiceksin ona göre!!!
t-yarma mı???
(bkz: yarma)
(bkz: oha)
-günaydın yavrum.
+günaydın anneanne.
-elini yüzünü yıkadın mı?
+evet anneanne.
-gel o zaman hadi kahvaltı yapalım. bak ekmek kızarttım reçelle güzel olur sür ye.
...
(karın bi güzel doyurulduktan sonra)
+sağol anneannecim ellerine sağlık her şey çok güzel olmuş.
-ne yani doydun mu?
+evet anneanne!!!
-eee daha reçel bitmemiş ekmekler olduğu gibi duruyor.
+anneanne hepsini yiyemem ya.
-ne bileyim cüsse var ya sende yersin sanmıştım ben.
+%?!#
hayatında hiç uçağa binmemiş anneanne insanı torununa uçakla ilgili sorular sormaktadır.
-e oğlum nası uçak, anlatsana
+uçak işte anane, bi enteresanlık yok
-hep uçuyolar mı öyle?
bu sorunun ardından şaşkoloz bir ifadeyle anneanneye bakılır. anneanne sorduğu sorunun anlamsızlığını farkeder ve o da şaşkınlıkla bakar,bir açıklama yapamaz. "hep uçuyolar mı öyle" ne demektir? korkarım sonsuza kadar bir sır olarak kalacak dostlarım.
dışarı çıkılacaktır hep beraber. babaya artık sinir gelmiş, "çıkın artık" diye bağırmaktadır. anane akşam vaktinin odasının kapısına dikilmiş, gene "memnuniyetsizlik" bakışı atmaktadır sağa sola.
av: evet, neyi beğenmedin?
aa: yok, bişeyi beğenmediğimden değil de, şu çantayı kaldır istersen.
av: onu yanıma alıcam anane.
aa: hııı. öyle mi? (gene o bakış)
av: şimdi neyi beğenmedin?
aa: üstün ince değil mi? (ağustosun göbek deliğinde, gün ortası)
av: ananem, üstüme bişeyler alırım.
aa: biraz hanım hanımcık giyinsen?
av: pikniğe gidecez ananem, etek de giyilmez ki.
aa: ama şu yeni aldığımız bluzu giyseydin keşke.
av: ananem, bak çimler, mangal falan, rezil olur bluz. onu başka zaman giyeyim.
aa: hııı. öyle mi. (gene bakıyoooo)
av: evet, sıradaki?
aa: dolabının kapağını kapatmayacak mısın?
av: ordan şimdi bişey aldım. şimdi kapatacam.
aa: pantolon giysene.
av: niye?
aa: but, baldır hep açık (diz üstü şort)
av.nin annesi: anne, pikniğe gidiyoruz. şortu kısa değil. hadi inelim bak, damadın kızmaya başlıyor (adam çoktan köpürdü, burnundan çıkan dumanı görebiliyoruz)
aa: tamam. (gene, gene, gene... )
av: şimdi neyi beğenmedin ananem?
aa: geç kalıyoruz. çok oyalanıyorsun.
av: la havle...
akşam vakti çok açtır. bayıldığı yeni çıkmış yeşil zeytinleri almış, yemeye çalışmaktadır. vakit kısıtlıdır...
aa: yatağını topladın mı?
av: evet anane. öğleden sonra oldu. yatak mı kalır.
aa: mutfağı topladın mı?
av: ortada bişey görüyor musun?
aa: bu bardak niye ortada? (çay içilmekte olan bardağı alır)
av: (dolu bardağı kurtarıp) ananem, onu daha kullanıyorum.
aa: ekmeğin ağzını kapa(bir yandan ekmek torbasını çekiştirip ağzını kapatıyordur)
av: dur, bi dilim ekmek alayım.
aa: sen neden zeytin yiyorsun?
av: çünkü seviyorum. yeni çıkmış, heves ettimdi.
aa: dolapta fasulye var.
av: yemeyecem ananem.
aa: o var (cık), bu da var(cık) şunu ye(cık).(bi yandan zeytin tabağını çekiştirip dolaptan yemek çıkartıyordur)
av: ananem bi bırak, şunu yiyeyim, çıkıcam zaten. işim var.
aa: nereye gidecen?
av: bankaya gitcem.
aa: niye?
av: işim var çünkü.
aa: bi evde otur.
av: niye?
aa: kızlar o kadar gezmez. (bankada da kadınlar matinesi var zaten)
av: ananem, sen demedin mi "benim maaşımı çek" diye? onu çekecem, fatura aytıracam.
aa: hııı... sen yatağını topladın mı?
av: evet.
aa: neden zeytin yiyorsun? evde yemek var...
av: la havle...
aa: bu makina (çamaşır makinası) har har har dönüyo hala?
av: anane, daha işi bitmedi de ondan.
aa: yok muydu bunun kısa programı?
av: zaten kısa programa koydum.
aa: neden kısa programa koymadın?
av: ananem, kısa programa koydum.
aa: yok mu bu makinan kısa programı?
av: canım, olan bu.
aa: 1-2 dakika çevirse yeterdi.
av: henüz o teknolojiyi geliştirememişler anane.
aa: sizin makina eski de değil ki...
av: ar-gecilere söyleriz, bi dahakine "1-2 dakika programı" koyarlar. tamam mı?
aa: neden kısa programa koymadın?
av: la havlee...
