hışşii olarak yazıma dökülen, fakat gayet güçlü olan hapşırıktır. bir türlü kağıt mendillere alışamayan anne annem hep hapşırdıktan sonra burnunu bez mendillere silerdi. 2005 yılından beri ne bez mendiller, ne anneannem ne de o duvarlarda yankılanan hapşırığı var. özlemek böyle saçma bir şey işte.
özlediğim sestir,çok tatlı bir hapşuruktur.anne hapşuruğundan sonra en tatlı hapşuruktur belki de.sanırım 3yıl oluyor duymayalı.
(bkz: hapşuruğunu bile özledim anneanne)
