kuaförlük merakıyla bir sülalenin tüm üyelerinin karizmasını resetleyen kraliçe arı.
kuzenimin saçını kesti, çocuk bir hafta ağladı. kahkülümü kesti ben ilkokuldayken, kınalı yapıncak gibi gezdim bayağı bir süre, öğretmen sordu haliyle "kendin mi kestin yavrım?" diye, hayır "ben kestim" desen bi mallık, "annem kesti ocam bayılıyo böle işlere" desen, ayrı bi rezillik. yeğenin saçlarına dokandı, kızcağız bir de baktı ki hoşlandığı bebe fersah fersah uzaklarda, geri dönmemecesine...
biz de malız tabi. korkunç sonuçlarını görüp de niye "kes-tir-mem!" diyemiyosak. hanımın kendine has bir karizması var herhalde.
titiz bir melek, varlıgın anlamı, kokusu gerçek cennnet, çözülemeyecek bir şekilde herşeyden yakın olan,* özlemi gurbeti zehir edendir; ama yine o'nu düşününce bütün bulutlar dağılıyor hemen tabi.*
koca adam olursunuz; duş almak için girdiğiniz banyoda donunuzu sağa sola fırlatırsınız. tek kelime etmeden alıp onu gerekli yere koyan, yıkayıp geri dolabınıza getiren..
iki farklı banyodaki iki farklı sabun şişesine sıvı sabun doldururken bile evladının şişesine daha çok sabun koyandır. sorunca kabul etmez, ama koyar. candır, herşeydir.
işten beş dakika eve geç geldiğinde, ya hiç gelmezse düşüncesinin beni kapana kıstırdığı günleri anımsıyorum şimdi. o beş dakika içinde tüm dünya gözümün önünmde patlardı, öyle bir patlama ki tüm bedenim paramparça olmasına rağmen yaşamaya devam ediyor olurdum. yer ayağımın altından kayıp giderdi. büyüdük daha doğrusu büyütüldük, tek başıma yaptığımızı sandığımız bir eylem ama belki de en az katkıyı biz yapmışızdır büyümemize. biliyorum doğa onu da alacak, ben yanarak, boğularak yani doğal olmayan yollarla beklenmedik bir biçimde ölmezsem doymak bilmeyen sonsuzluk onu da katacak karanlığına. kaç yaşında bitecek ona ihtiyacım veya ne zaman doyabilirim gibi bencil sorularım da oldu, itiraf etmeliyim, ama gördükçe azalan bir ihtiyaç değilmiş, tokat gibi cevap işte sana bencil, gün geçtikçe artan bir ihtiyaçmış bu. kaç yaşında olursan ol anne annedir, rolü değişmeyen tek oyuncusu hayatın.
* bir insanı yeryüzünde şartsız şurtsuz en çok ve daima seven en güzel insan.
aç parantez vakit çok geç olmadan, değerini bilelim bildirelim, şu siksok hayatta sevginin tanımını sevmeleriyle yapan bu harika insanların, parantez huzurlarınızdan ayrılırken annenizi düşünün yakınlardaysa öpün ya da arayın yapın işte bişeyler
