henüz 3 yaşındaki kızımın beni dumura uğratan sorusudur.
roza: şimdi bunları düşünmeyelim kızım
deniz: mezarlığa mı giderler?
2.şok dalgasından sonra kucağıma alıp öpmeye başladım.
r: annecim kim söyledi sana bunları?
d: öğretmenim söyledi. annen öldü ve artık gelmeyecek dedi
r: sen ne yaptın kızım?
d: ağladım anneee sen öldün mü? diye ağladım. insanlar yaşlanınca ölürler ama, sen de yaşlanacaksın, sonra öleceksin.
r: evet annecim ama ben yaşlanırken sen de büyüyeceksin, çok güzel bir hayatın olacak, mutlu olacaksın.
d: sen hiç ölme anne bak gençsin. sakın ölme hiç.
hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim "peki annecim" dedim ama bilmiyorum ki ne zaman ve nerde bırakacağım onları...
