defalarca yaptığımdır. çocukluğuma geri döndüren başlık ayrıca. annenin kızıyomuş gibi yapıp da kız(a)mama eşiğinin sınandığı atraksiyondur çocuk tarafından.
yalnızca kalabalık evlerde yaşayan, sabahları bakkala bir tek somun ekmek almaya gitmemek için kavga eden, bütün gün oyuna dalıp yemek yemeyi bile unutan, akşamları eve cebinde akıllı telefon ile değil de bir avuç misket ile dönen, ( belli ki rakipler dibilmiş.) soba da mandalina kabuklarını yakan, sonra da annenin terliğinin en uzak menziline kadar koşan çocuklar bilir. "göz ucuyla taksimetreye bakmaktan manzarayı bir türlü seyredemeyen" nesle selam olsun!
küçükken anneannemlerde kaldigimiz zamanlarda yapardim hep bunu. ev kalabalik herkes kivrildigi yerde uyuyacak duruma gelmis zaten. yatagin acilmis olmasinin verdigi mutlulukla kafayi yoracak dert olmamasinin rehaveti birleşince böyle şirin şeyler ortaya cikabiliyordu iste.
