Şaka gibi gelir inanamazsınız.
Onca kalabalık, gözyaşı, ağıtlar, dualar, ebleh eder sizi, bir tiyatro sahnesi gibi izlersiniz...
Acıyla cebelleşerek...
Babamı toprağa verirlerken, kafamı çevirdim, izlemedim, izleyemedim.
O kadarını kaldıramadım.
O şahane adamı toprağa değil, yüreğime gömdüm ben.
Nereye gidersem gideyim, benimle olsun diye, yüreğim onu her daim ısıtsın diye...
Ben babamı gömdüm -mezara indim -amcamla indik - yatırdık babamı güzelce -sonra çıktık -kürekler geldi ...Bi on dakka içinde o koca adamın üstünde bir ton toprak yığılıydı ...
O zaman dedim ki -demek ki hayat böyle bişeymiş ...
Aklıma şu meşhur kuran ayeti geldi o anda ...
"Siz çalışır çabalarsınız -ama mirasçısı biz oluruz !!"
