daha küçücük yaşında anne ve baba sevgisinden başka bir sevgi tanımayan çocuğun, uykunun belki de en tatlı anında büyük sevgi beslediği anne ve babasının kavga sesine uyanıp ağlayarak kalkan çocuktur.
o küçük yaşta çocuğun nasıl etkileneceğini düşünmeden pervasızca bağırıp çağırmaya devam eden anne ve babanın farkında olmasalar bile çocuğun geleceğinde izler bırakmaktadırlar. bir çok gün kavga vari tartışmalar çocuğun gözleri önünde devam ettiği sürece gelecek yıllarda problemli çocukla uğraşmak zorunda kalacaklardır.
mışıl mışıl uyurken kesik kesik sesler duymaya başlar önce. sonra rüya gördüğünü sanar ama rüya değildir işittikleri. uyandığını fark eder. arada bir " sus, çocuk uyuyor! " seslerini duyar. benim yüzümden mi kızıyorlar acaba birbirlerine der, ama anlar ki umursanmıyordur o anda aslında. duymamaya; dinlememeye çalışır o " ses " leri. ama uyanmıştır bir kere, duyacaktır. niye uyandım ki diye kızar kendine. sonra yorganını kafasına çekerek, başka şeyler düşünmeye çalışmalıyım diyerek uyumaya çalışır, belki de kulağının duymasına engel olup gözünden yaş akmasına engel olamayarak.
