genelde ya anne ya da baba daha abartılı şekilde anlayışsız ve kısıtlayıcıdır.. özellikle kız çocuğuysanız vay halinize.. üniversiteyi kazanırsınız biz de gelicez diye tuttururlar, okuldan geç gelirsiniz ders programınızı ezberlemiş olduklarından hesaba çekilirsiniz, arkadaslarınızla gece dışarı çıkarsınız yok yok çıkamazsınız, alışverişiniz, makyajınız, kıyafetiniz, arkadaşlarınız her zaman eleştiri konusu olur.. buna bir de babaların aman üniversitede birini bulup evlenir gider paniği eklenince gelin görün.. ''benim kızım evlenmez ki, beni üzmez o, zaten çalışıcak kendi parasını yicek napsın evlenip de dimi benim güzel kızım?'' şeklindeki diyaloglar sık sık yaşanır..
istediğiniz kadar uğraşın değişmezler, 30unuza da gelseniz onlar için çocuksunuz.
