anne tarafı candır, baba tarafı soğuktur. anne tarafı sevilir, baba tarafı sevilmez. neden baba tarafı sevilmez, çünkü kendileri sevimli değil bi kere. baba tarafı beş para etmez. ölsek haberleri olmaz amına koduklarım. oysa anne tarafı öyle mi, onlar her hafta arayıp sorarlar. baba tarafından biriyle muhabbet ederken, daha doğrusu, muhabbet kurmaya çalışırken bile insanın imanı gevrer. o kadar sıkıcı olamaz bi insan. ama anne tarafından bir insanla her şeyinizi konuşabilirsiniz, derdinizi saatlerce sohbet eşliğinde anlatabilirsiniz. baba tarafı sorun üretirken, anne tarafı ise çözüm üretir. anne tarafı anlayışlıdır, baba tarafıyla diyalog bile kurulmaz. baba tarafının cebi zengindir, anne tarafının ise gönlü.
1 dayı 5 amcaya bedeldir. 1 teyze 5 halaya bedeldir. benim baba tarafından sevdiğim tek bir insan vardı. o da 2007 yılında vefat etti. dedem çok delikanlı adamdı. ama malesef evlatları beş para etmez.
her iki tarafın da çocukluğumun münazara havasında geçmesine neden olduğu geleneksel kapışmadır. hele o can alıcı soru yok mu : 'anneni mi çok seviyorsun babanı mı?'
'hiç birisini' denerek yırtma taktiğini geliştirmiştim en son*.
anne tarafı uzaktır. neden? benim sülalemin o çürük düşünce tarzını anlatayım biraz.
anne kadındır el oğluna gider! senin kızın artık tam olarak senin kızın değildir o artık kocasının karısıdır e haliyle ondan doğanlarda el oğlunun çocuklarıdır. uzaktır.
baba evin direğidir her şey ondan geçer senin dünyaya gelmeni de o sağlar! sonuçta "oğlan bizim kız bizim" diye almıştır! anneni. bu sebeple baba tarafı daha çok sever seni sen onların kanındansındır. anne tarafıyla çok görüşülmez hele de teyzeler dayılar sizin peşinize düşmemişse çocukluktan, büyüyünce onlara sadece "teyze" dersiniz teyzenin ne olduğunu bilmeden hala anne yarısı derler çünkü aşağı kata indiğinde teyzeni değil halanı görürsün çünkü okula başlarken arkadan halan el sallar, ağladığında seni dinler nasihat verir amcan arabasıyla alır tur attırır seni. beni ilk sinemaya götüren halamdı, Eminönün'de ilk balık ekmek yediren de. teyzeni dayını anca bayramlarda görürsün yanına gelirler yabancı bir çocuk sever gibi "ne çok büyümüş ay tatlımmm" derler eline birkaç lira tutuşturup akşamı bile beklemeden giderler sende onlara uzaktan bakarsın çünkü sen el oğlunun çocuğusun.
baba tarafı da anne tarafını sevmiyorsa iş çığırından çıkar yılda birkaç defa gittiğiniz anneannenizin evinden döndüğünüzde bir sürü soru cevaplamak zorunda kalırsınız aklınızı yıkadıklarını bile söylerler sizde o kadar kaptırırsınız ki anneannenizi kötülemeye oradaki yemeklerden yememeye, onlara sarılmamaya başlarsınız...
ve nihayetinde büyürsünüz ve artık siz kimseye yakın değilsinizdir "anne tarafı vs baba tarafı" sizin için hiçbir şey ifade etmez.
anne tarafının tek eksisi anneminde onlardan olması yoksa harbi anne tarafı candır. anne tarafı alır sözlük çünkü ben kendimi oraya daha yakın hissediyorum. aslında baba tarafının çağdaş uygarlık düzeyi daha yüksek olmasına rağmen anne tarafı daha iyi be sözlük. samimiyetsiz sevgi ve gereksiz saygılar çok daha az anne tarafında. hem dayımda anne tarafında. *
aynı şeyi ben yaşıyorum. Baba tarafımdan belli başlı kişileri tanırım mesela.Kuzenlerim, babaannem, dedem, amcam , gibi.. Babamın kuzenlerini doğru düzgün tanımam. Öyle bir bahseder ki "aa kızım hatırladın değil mi sana küçükken şunu almıştı?" falan. Ya ulan baba adı üstünde küçükken yani. Sonra bi muhabbete soktun mu? Yada onlar görüştü mü ? Arayıp sordular mı ? Ama anne tarafım öyle mi ya.. Bırak annemin kuzenlerini anneannemin kuzenlerini bile tanıyorum yani.. Candır anne tarafı birtanedir. Ölsem en çok onlar ağlar eminim %100.
anne tarafı daha yakın olur bir şey olursa baba tarafı daha çok arkanda durur gibi bir şey olabilir. tabi aileden aileye değişir, ama sanki biraz böyle.
Genel itibariyle evde en çok kimin sözü geçiyorsa çocukların o tarafı daha çok benimser ve sever. Eskiden baba tarafı ön plandayken kültürel değişimin bir yansıması olarak şimdilerde anne tarafına çocuklar daha yakın.
Ataerkil toplumda her zaman baba tarafi sayilip sevilmeli onlarla gorusulmeli, onlara yedirip icirilmelidir. Ama anne tarafi ziyaret edilmez, onlar öcüdür, yiyicidir. Baba tarafi hem görgüsüz hem de entrikacidir anne tarafi da evladi ve torunlari mutlu olsun diye uzaktan sevip özlemle yanar.
Ben böyle gördüm.
anne tarafı daha neşelidir falan ama baba tarafında dönen entrikalar olaylar falan acayip heyecanlı takip edemiyorum artık. memlekete bir gidiyorum amcam boşanmış biri evlenmiş biri birine küsmüş falan.
Daha evlenmeden, anne ve baba tarafında denge kuramayan gençler, ileride evlendikleri zaman, eşinin ailesi ile, kendi ailesi arasında denge kurmakta zorlanır.
Daha olumlu yaklaşmak sorunların ilk çözümüdür her zaman.
