okuduğumda bana tüylerim diken diken oldu işte dedirten başlık.
bir anne amacına ulaşmak için her yolu deneyecektir.
benimki telefonları çaldırır, televizyonun sesini sonuna kadar açar, dolapları çarpar; baktı ki tınlayan yok son çare olarak kapımı hızlıca açar ve 'kalk bakayım, saat 1 oldu'der ki o saat nedense hep 1 dir. yine sesim çıkmayınca son hamlesi panjurumu haşin bi biçimde açıp dışarı kaçmaktır.
Annemin sabahları evin bütün pencerelerini açıp dışarıdan gelen bütün gürültüleri dinletmek suretiyle yaptığı eylem. Ayrıca birde radyonun sesini açması var. Beni uyandırmak için bütün mahalleye yayın yapabilir. işin ilginci ben "uyan kızım" dese zaten uyanırım ikiletmeden ama işin zevkli tarafı bu oluyor galiba.
