Kimse bilmez annesi tarafından terk edilen birinin içindeki sızıları. Kimse duymaz sessiz feryatlarını. Sorsan iyiyim der ama aslında içinde sela veriliyordur. Okuldan, işten evine dönerken hep içi buruk olandır. Yanında ev anahtarı taşımak zorunda olandır. Eve varıp zil çalındığında kapıda onu gülerek karşılayacak kimsenin olmadığını bilmektir anne tarafından terk edilmek. Belki ömrü boyunca huzur dolu bir sofraya oturamamaktadır. Anneler günüde hiç arayamamaktadır. Otobüste, sağda solda çocuğunun elini tutan anneleri görünce gözleri dolandır. Hayatta hiç kimseye güvenmeyen biridir. Ulan beni anam bile bıraktı gitti. Siz de elbet gideceksiniz diyendir. Herşeye inat amaçsızca yaşamaya çalışandır. Anası belki ölmüştür ama mezarının yerini bilmeyendir. Ona karşı kızgın olandır. Neden? Diye soramayandır. Anneden göremediği sevgiyi, ilgiyi, sıcaklığı içki şişelerinden, uyuşturucunun yaşattığı kafalardan bekleyendir annesi tarafından terk edilen. Annen nerede? Anne var mı? Annen nasıl? Annenin adı ne? Gibi sorular sorulduğunda cevap veremeyip boğazı düğümlenip gözleri ıslanandır annesi tarafından terk edilen. Kimseye güvenemez annesi tarafından terk edilenler. Hiç kimseye...
