Evet bekarım, eşim yok, düğünüm de olmadı. Ama ben anne oldum!
Nasıl mı?
inanmazdım ben buna.
ne varmış? yeni yıl yeni umutmuşmuş.
peh peh peh!
ulan o değil, bu sabah resmen inandım ben buna.
arkadaşlar çağırdı, toplandık evde. okeydir, tombaladır, gülmek ağlamaktır derken. saymaya başladık;
10,9,8....3,2,1.
buraya kadar herşey sıradandı. her yıl ki gibi yeni yıla girmiş, birbirimize sarılmış. mutlu bir yıl diliyorduk.
sonrası mı?
arkadaşımız yavaşça yerinden kalktı. dedik o da bizi kutlayacak. attığı çığlık yeni yılı ikinci plana atmamıza yetmişti bile;
-suyum geldi!
o an herkes olduğu yerde dönmeye başladı. hamile arkadaşın eşi karısına sarılmış.
-bebeğim şimdi olmaz, şimdi gelemezsin!
deyip duruyordu.
haline gülerdik belki zamanımız olsa ama herkes telaşlıydı. tuttuk kollarından hemen arabaya bindirdik. 3 araba arka arkaya hastanenin yolunu tuttuk.
hastane koridorunda herkes başka bir heyecan yaşıyordu.
kimimiz anne olmanın duygusallığını, kimimiz baba olmanın heyacanını paylaşıyorduk.
öyle yorgun düşmüştük ki hastanede volta atmaktan. o şaşkınlıkla bulamadığımız ve de yarım saat sonra gelen doktora dahi kızamamıştık hiçbirimiz.
ve içeriden bir hemşire gelip, sonlandırdı endişemizi.
-tebrikler! bir kızınız oldu!
arkadaşımızın bebeği değildi o artık! 2013 ün hepimize müjdesi, içimizde kalan tüm hüzünleri yaptığı başlangıçla umuda çeviren bir armağandı o.
sarmaş dolaş ağladık hepimiz.
2013 ilk güzel haberi ile umutlandırmıştı hepimizi.
bebek kız olsa da, adını hep beraber koyduk.
kızımızın adı; umut.
bize aşıladığı gibi herkese umut olsun diye,
bu yazıyı okuyan herkesi umutsuzluktan söküp çıkarsın diye...
Zorunu tanım:Anne oldum bu güzel ana ortaklık eden birinin kurabileceği bir cümledir.
annelik dünyanın en güzel şeyi ama...sorumlulukları çok ağır. bir evladı hem ruhsal hem de biyolojik olarak beklentilerini karşılayabilmek oldukca zor. üstüne üstlük çabalar sonuç ta vermeyebilir.çocuk yetiştirmekte çevre de çok önemli çünkü..bazen de anne ve babalar evlatlarının iyiliğini düşünerek yaptıkları şeyler onların açısından olumlu sonuçlar vermeyebilir. şimdi bir de vicdan azabı başlar. bence annelik zor zanaat...
