ben: anneee...anneeeğğm....anneciiiğğm. annelerin sultanı...kızının bir tanesi. nur tanesi. bir tane o, bir tane. eşi benzeri yok valla...ahahah. nasıl olmuş bu kırmızı fistan üstümde? sandıktan buldum. güzel olmuş mu kızın? ha güzellemiş mi? aynı senin gençliğin olmuşum dimiii kız anne?!
annem: hepten gerizekalı oldu bu çocuk ya. 28 yaşına geldi, hala kız sanıyor kendini. keşke küçükkene, kafasına sopaynan o kadar vurmasaydın bey!
+ sen hic benim kizim degilsin?
- nasil yani anne?
+ bir bana bak bir de sana. ben senin yasindayken...
- üff anne yine baslama, senin zamaninda baskaydi her sey.
+ ne farki varmis?
- ...
doğum günümde annemin de tanıdığı kızlı erkekli arkadaş grubumuzla** dışarı çıkmıştık. anneme 5 gibi geleceğimi söylemiştim ama bi arkadaşım daha gelince anneme telefon açtım ve 18:30 için izin aldım, sorun yoktu. saati saatine eve döndüm, ama annemin surat beş karış.
-noldu anne?
+geç içeri sonra konuşuruz.
-nooluyo ya?
+sus bakayım.
-anne noooldu allah aşkına?
+bana arkadaşlarla gidiyorum deyip o soğuk nevale alperen'le* gezdin di mi?
-ya... ahahah...
+bi de gülüyo!
-anne bunu düşünmen çok hoşuma gitti.
+ne diyon?
-yani keşke öyle olsaydı. ama sen öyle düşün tamam mı bozmak istemiyorum.
+olmadı di mi alperen'le?
-yok.
+aman buz gibi bi herif zaten, bırak o don yağını. bisküvili pasta yaptım gel bak.
anne: bu yaz sana yemek yapmayı öğreteceğim. kaç yaşına geldin kahveden öteye gidemedin.
bdk: gerek yok tostu da biliyorum ya.
anne: artık kahvaltıları, salataları sen hazırlayacaksın. sahur için de sen hazırlarsın.
bdk: oldu, ben oruç tutmuyorum ki.
anne: biz tutuyoruz. kahve yapmayı nasıl unuttun onu anlayamadım. nasıl yaktın böyle yani? öğrenene kadar sen yapacaksın artık akşamları.
bdk: hahahahahhahahahhaahhahahahahahaa. (iç ses: bok bulursun)
anne: sabah da dene bakalım bir buzdolabından çıkartabiliyor musun bir şeyleri. hahahaha.
bdk: çok komik. hazır şeyler yemeye devam edeceğim.
anne: ye de kilo al sonra böyle. hahaha.
-ee anne çok sıkıldın mı?
+aman çocuum çinli doluydu bir şey anlamadık ki.
-e nolcak etliye sütlüye karışmaz onlar.
+ya ne bilem ben köpek eti mi yedirdiler bize naptılar. midem bulandı hep.
-yok annem olur mu hasan abi yapmaz öyle şey. türkçe bilenleri de vardı sohbet etseydin.
+yok ben konuşmadım da çincede tavuk demeyi öğrendim.
-aa süper neymiş?
+çikın. gelen çikın istiyo giden çikın isyito.
annem: napıyosun kızım?
ben: iyiyim anne sen napıyosun?
annem: iyiyim ben de
ben: ...
annem: ...
...
ben: babam falan napıyo?
annem: iyi onlar da napsın
ben: ...
annem: ...
ben: gideyim o zaman ben bi yemek yiyeyim konuşuruz sonra
annem: tamam iyi bak kendine, görüşürüz.
Kız kardeşimle annem arasında geçen diyaloglardır.
5 yaşındaki kız kardeş annenin markete gittiğini öğrenir, anneden bir saniye bile ayrı kalamayan kardeş bağırır çağırır, ağlar.
Anne geldikten sonra bağıra bağıra der ki; Hep böyle yapıyosun hiç izin almıyosun çıkarken bu evin kuralları var!
Büyümüşte küçülmüş.
- anne işte bıdı bıdı bıdı öyle dedi sonra bik bik ( buralar özel) {{[new]}}{{[new]}}- ee işte ne güzel çocuk seviyormuş. sevmesin mi?{{[new]}}{{[new]}}- ya hayır ama öyle değil. sevmesin öyle .{{[new]}}{{[new]}}-hatırlıyor musun sana küçükken baya büyük bi doğum günü hazırlamıştık. bütün arkadaşlarını çağırmıştık. ama sen ağlamıştın neden demiştim sana bilmiyorum demiştin. mutluluktan mı ağlıyorsun demiştim hayır demiştin. öyle boş boş bakmıştın bana. şimdi de aynı aptal bakış var suratında.{{[new]}}{{[new]}}- yaa hayır ya :/{{[new]}}{{[new]}}- yok ben seni yetiştiremedim. sen sevgi arsızı olmuşun.!!!! gel yemek yapıcaz hadi
anne: kızım bana sevgilin olduğunda söyliceksin değil mi?
ben: hayır anne sen benim arkadaşım değilsin ki niye anlatayım?
anne: aa olur mu öyle şey kanka biz hep arkadaşız
ben: (ensesine vurarak) tamam kız anlatcam sana
anne: öksürerek o okadar da arkadaşın değilim ben!
ben: ?!?!?!
- Kızım yarın matematik sınavın var.
+ Televizyon izliyorum anne.
- Kızım yarın matematik sınavın var.
+ Oyun oynuyorum anne.
- Kızım git 2 ekmek al gel.
+ Yarın matematik sınavım var anne.
Anne güzel bir haber almış, neşesi yerinde mutfakta şarkı söylüyordur. Daha adını zor söyleyen kızımız:
- Anne lütfen şarkı söylemeee
dedi. Annesi gülerek şarkıya devam etti, hatta daha yüksek sesle söylemeye başladı. tekrar
- Anne lütfen şarkı söylemee, dedi.
En sonunda da:
- Anne yeter nolursun !!